AETΟΣ
30-08-2011 @ 08:40 | Η γης μια μελωδία αναβλύζει,
σε κόκκινες σταγόνες τυλιγμένη
ψυχή μου, τι κι’ αν αίμα ψιχαλίζει
βαθιά σου, πάντα ο πόνος άσπρος μένει.
Υπέροχο!!!!
Καλημέρα Ελένη!
::theos.:: | |
monajia
30-08-2011 @ 10:03 | Γονάτισα με δάκρυ να ποτίσω,
τον ήλιο που κοιμήθηκε μια μέρα
στ’ αγκάλια κάποιου χρόνου πάρα πίσω
αφήνοντας μια σπίθα στον αέρα.
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ.................
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Aνδρέας Lark
30-08-2011 @ 10:16 | Είναι σαφές ότι είναι ταλέντο μέσα από οικείες λέξεις και εικόνες να δίνεις κάτι τόσο ξεχωριστό...!!! | |
poetryf
30-08-2011 @ 11:06 | Έχεις τη δύναμη ακόμα και το "μαύρο"
να το βλέπεις και να το νιώθεις "άσπρο"!
Γι'αυτό και εγώ διαλέγω να σε λέω "Ελένη του φωτός"
(και της καρδιάς) !
Καλή μου φίλη, απήλαυσα τους στίχους σου και πάλι! | |
ΜΑΤΙΑ ΨΥΧΗΣ
30-08-2011 @ 13:02 | ψυχή μου, τι κι’ αν αίμα ψιχαλίζει
βαθιά σου, πάντα ο πόνος άσπρος μένει.
Καλημέρα Ελένη!!! | |
Celestia
30-08-2011 @ 18:02 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ALIROS
30-08-2011 @ 20:38 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
 |
