| Εφυγες αστέρι μου
έφυγες νάμα της καρδιάς μου
κι εγώ τι θα απογίνω ταίρι μου
σε ποιόν να πω τα όνειρά μου
Κοιτάζω πίσω από το τζάμι
ξημερώνει η μέρα μελαγχολική
κι εγώ μονάχη δεν μπορώ
έμεινα να κοιτώ τον ουρανό
Εφυγες δε μιλώ, τα λόγια πνίγω
έτσι αγιάζεται η στιγμή
όταν η μοναξιά μιλάει στη θλίψη
τα λόγια που δεν πρόλαβα να πω
Πέρασε ο καιρός με βήμα κουρασμένο
ένα δάκρυ κάθησε στην άκρη των χειλιών
εκεί που πρώτα υπήρχες παντού
τώρα υπάρχει δωμάτιο αδειανό
Στους ανθισμένους κήπους του Θεού
της ψυχής μου χάθηκαν τα όρια
πώς να σου στείλω τα λόγια αυτά
πώς να σου στείλω δυό φιλιά
Σ'όλες τις γωνιές του κόσμου
πλάγιασε η αυγή να κοιμηθεί
θέριεψαν οι σκέψεις κι εγώ μόνη εδώ
αναρωτιέμαι σε ποιόν να πω το σ'αγαπώ
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|