| |
Άνοιξε ο κόσμος και ΄συ εξω του βγαίνεις
Γιατι άρχισε ο αέρας σου και ΄κεινος να σαπίζει
Δεν εισαι μόνος , παλι μαζι σου σέρνεις
Την άσχημη σκιά σου που στο ποδι σου γρυλίζει
Μα έρχεται κι ο αέρας σου επάνω σου με φόρα
Μαζι να ανακαλύψετε τη χωρα των θαυμάτων
Με ξύλινες γραβάτες μες σε φούξια νεκροφόρα
Φθογγίζοντας να λέτε περι τέχνης και γαμάτων
Άνοιξε ο κόσμος και συ σα μούλα γέννα
Πετάχτηκες απ΄ εξω του σα σκύλος να γαυγίζεις
Στραβά εχεις τα πόδια σου και την ουρα στα σκέλια
Μα γρήγορα ελπίζεις λυσσασμένος να γυρίζεις
Μα έρχονται κι ανάσες σου από πανω σου σαν άστρα
Και το καινούριο ουρανο , να δεις δεν σε αφήνουν
Γινανε τα ματια σου δυο γερασμένα σκιάχτρα
Που σ΄ ανοιχτό χωραφι ψάχνουν εξοδο κινδύνου
Δεν άνοιξε ο κοσμος, εσυ εισαι κλεισμένος
Μεσα σε δέρμα γυάλινο να μη σε βρέξει η μπόρα
Δεν πίστεψες πως όλα τα παίρνει ο χαμένος
Και εισαι ο κερδισμένος που τα ΄χει χασει ολα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
