eythis
03-09-2011 @ 16:48 | Ισορροπούσανε τα λόγια στο μαχαίρι
μάζευε ο έρωτας καρφιά
ήταν τα χέρια κολλημένα στο τραπέζι
ξυστά περνούσε το φαρμάκι στην καρδιά
Υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό Σ/Κ. | |
panos danos
03-09-2011 @ 16:51 | σα νά' τανε αγώνας για το τέρμα
ποιός απ τους δυό θα κόψει πρώτος το σκοινί
μακαρι να μην υπηρχαν πουθενα νικητες και ηττημενοι,ουτε εγωισμοι ουτε ανουσιοι αγωνες σε μια σχεση..γιατι τοτε μετατρεπεται η σχεση σε αγωνα για το ποιος θα κοψει το σκοινι οπως λες, ο ερωτας χανεται,οι αναμνησεις και τα γιατι στοιχειωνουν βγαινοντας και οι 2 χαμενοι σε εναν αγωνα χωρις λογο υπαρξης... παρα πολυ καλο,με αγγιξε!! ::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | |
aridaios
03-09-2011 @ 17:29 | ήταν τα χέρια κολλημένα στο τραπέζι
ξυστά περνούσε το φαρμάκι στην καρδιά ::up.:: ::up.::
εχω κι εγω ενα για καρδιες
| |
AETΟΣ
03-09-2011 @ 21:12 | είπαμε αντίο και κλειδώσαμε τη μέρα
κι άρχισε θε μου να βρέχει μιά βροχή.......
Ωραίο!!!
Καλησπέρα! | |
Βασίλης Μ.
03-09-2011 @ 21:51 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Υπερευαισθητηρας
03-09-2011 @ 23:23 | "ούτε ένα δάκρυ δεν χαρίσαμε στη γη" !!!!!!!!!!!!!!!
Το δακρυ σαν τι;
Ίσως σαν ένδειξη υπομονής, αυτοκαθαρσης, αγάπης κι όχι μονο.
Υπέροχο! | |
poetryf
09-09-2011 @ 13:35 | Ακροβατεί ανάμεσα στη θλίψη και στον πόνο της
και κόβει σαν μαχαίρι αυτόν/ αυτήν που το διαβάζει... ::cry.:: | |
 |
