|
| Μικροί κι ασήμαντοι σταθμοί | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | στον αξεπέραστο κ Κώστα Ουράνη | | [I][I]Ντυμένη την απελπισιά , η μοναξιά ζυγώνει,
μαυρόφορη ως πάντοτε, κι αρχίζει να φυσσά
σαν ντύθηκε τον ίσκιο τους ,κι έμεινε στα μισά
το βιος τους , σαν αερικό, στο τελευταίο βαγόνι.
Χορταριασμένοι, ορθώνονται βουβοί στην ερημιά τους,
με τα ρολόγια να θρηνούν τους δείκτες που χαθήκαν
καθώς οι ώρες έπεσαν στη λήθη και πνιγήκαν,
κι ούτε το φώς δεν ακουμπά, τη νεκροφορεσιά τους.
Κι έχουν παρέα τα πουλιά, εκει που τους φιλούνε,
να διαλαλούν των διαβατών το αλλοτινό το βήμα,
στις αποβάθρες την ηχώ που έμοιαζε με ποιημα,
και να νομίζουνε πως ζουν και πως την ξανακούνε.
Των ταξιδιών που χάραζαν, δεν φτάνουν πια τα νέφη
μητε ο γνώριμος αχός, ο μπάσος της ταχείας,
φορούνε πια το πένθιμο το μαυρο, της κηδείας,
σαν στέκουνε ακίνητοι, και ο καιρός τους γνέφει.
Και θα κρατάνε πάντοτε τις θύμησες ,εντός τους
για να θυμούνται οι μυγδαλιές δίπλα τους που ανθούνε,
χρονων πολύβουες στιγμές , στα κλώνια θ΄αντηχούνε,
μικροί κι ασήμαντοι σταθμοί, νεκροί στο ερεβός τους
Θανάσης Κρουστάλης[/I][/I]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| ...κι ακόμα φέγγουν τα θαμπά φώτα της πόλης που μας κράτησε στα χέρια της | | |
|
panos danos 05-09-2011 @ 02:39 | ::up.:: ::up.:: | | John Fenix 05-09-2011 @ 06:50 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | puzzle 05-09-2011 @ 07:32 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 05-09-2011 @ 07:59 | υπεροχος...........!!!!!!!!!!!!!!!!! | | ierapostolos 05-09-2011 @ 10:01 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Υποκλίνομαι στην αφιέρωση, στο μεγάλο Ποιητή και στη δημιουργία σου. | | καζανάκι 05-09-2011 @ 10:21 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | martin luther 05-09-2011 @ 12:22 | ::hug.:: ::hug.:: | | φραγκοσυριανος 05-09-2011 @ 15:58 | Κι έχουν παρέα τα πουλιά, εκει που τους φιλούνε,
να διαλαλούν των διαβατών το αλλοτινό το βήμα,
στις αποβάθρες την ηχώ που έμοιαζε με ποιημα,
και να νομίζουνε πως ζουν και πως την ξανακούνε.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ 05-09-2011 @ 17:44 |
Ντυμένοι την απελπισιά , η μοναξιά ζυγώνει,
μαυρόφορη ως πάντοτε, κι αρχίζει να φυσσά.....κάθε ψυχή κι ένας σταθμός ζωής με τη φορεσιά της μοναξιάς προχωρούν αργόσυρτα μες το χρόνο.......θαυμάσιο Θανάση!!!!!!!!!!!!την καλησπέρα μου ::hug.:: ::theos.:: | | oneiropola 05-09-2011 @ 21:03 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Πικροδάφνη 05-09-2011 @ 23:35 | ......................!!!!!!!!!!!!!!!!
Από τα πολύ ωραία !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξαιρετικό !!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
Καλή σου νύχτα! | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|