| |
Η Νάντια ήταν η σύντροφος το άλλο του μισό. Γυναίκα …ζεστή , τρυφερή… καλλιεργημένη! Με τρόπους λεπτούς και μια ευγενική παρουσία που έκαναν όποιον τη γνώριζε να αποζητά διαρκώς τη συντροφιά της!
Κι’ ο ίδιος ωστόσο δεν πήγαινε πίσω!
Άντρας ψηλός ,όμορφος, αθλητικός, νευρώδης, καλοσυνάτος, με το χρώμα των νερών του Αιγαίου στα μάτια και μαύρα, σγουρά μαλλιά για αρκετές γυναίκες, έμοιαζε η αρσενική, ερωτική προσωποποίηση στις φαντασιώσεις τους!
Εκείνες τις ημέρες η Νάντια συντροφιά , με τη μητέρα της βρισκόταν στο Παρίσι.
Ταξίδεψαν ως εκεί, με σκοπό να επισκεφθούν την μικρότερη αδελφή της Έλσα που σπούδαζε γαλλική φιλοσοφία και καλές τέχνες.
Το πατέρα τους που ως ιπτάμενος μηχανικός εργάζονταν σε ιδιωτική αεροπορική εταιρεία τον είχαν χάσει σε αεροπορικό δυστύχημα!
Από τη περίοδο της ορφάνιας και μετά η Νάντια, «ευτυχώς είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο» συμμετείχε ενεργά στη ζωή της !
Τη στήριζε οικονομικά φροντίζοντας να μη στερείται τίποτα !
Η πενιχρή σύνταξη της μητέρας ίσα που έφθανε σ’ εκείνη να ζει με κάποια αξιοπρέπεια.
«Είχε όμως τη προνοητικότητα από την αποζημίωση του δυστυχήματος να σπουδάσει τη Νάντια και ν’ αγοράσει την μικρή μονοκατοικία στον Εύοσμο»!
Θα επέστρεφαν όλες μαζί την ερχόμενη εβδομάδα.
Η γνωριμία τους είχε γίνει το 1997 σε μια …φιλική εκδρομή στην αρχαία Ολυμπία και από τότε, ήταν αχώριστοι. Ταίριαξαν σαν δύο σταγόνες νερό!
Τώρα μετά από τέσσερα, γεμάτα χρόνια συμβίωσης, σχεδίαζαν γάμο και οικογένεια!
Ο Άλεξ στα τριάντα πέντε του και εκείνη μερικά χρόνια νεότερη αισθανόταν πλέον αρκετά ώριμοι για αυτό!
Η Νάντια, με πτυχίο στην παιδαγωγική, δίδασκε σε ιδιωτικό σχολείο και όλο το καλοκαίρι βρισκόταν σε άδεια.
Ήταν η μόνη μετά από εκείνον που ο Δίας, «του έκανε όλα τα χατίρια» τη πλησίαζε φιλικά.
«Ο Άλεξ βρίσκοντας διέξοδο στις τρυφερές σκέψεις, πέρασε ξυστά από την ορμέμφυτη επιρροή της αυτοϊκανοποίησης»!
Χαλάρωσε επιβάλλοντας στον εαυτό του …ασκητική εγκράτεια!
Ενεργοποίησε το κινητό, απαραίτητο στη ζωή αξεσουάρ και άρχισε να προσαρμόζεται στην αρμονία της μοναξιάς.
Αφημένος στον ευχάριστο λήθαργο της απραξίας, με …κλειδωμένη προσωρινά και τη μνήμη, λησμόνησε μέχρι και τον καφέ!
Οι αισθήσεις του επανήλθαν απρόοπτα τη στιγμή που ο Δίας, πετάχτηκε απότομα κοιτώντας προς το βάθος της ρεματιάς.
Στην αρχή άρχισε να γαβγίζει αραιά. Μετά συχνότερα, άγρια!
Το γαύγισμα του έγινε επίμονο ,εχθρικό!
Ο Άλεξ απορημένος έριξε τη ματιά του προς τα εκεί που κατέβαινε το ρέμα, τη μεριά που ο σκύλος του κοιτούσε και γάβγιζε παρατεταμένα!
Προσπάθησε κι’ ο ίδιος να εντοπίσει τι ήταν εκείνο, που του προξενούσε τέτοια ένταση?
Έλα Δία ησύχασε! Τι σου συμβαίνει?
‘Όλως παραδόξως , ο ατίθασος ποιμενικός λες και βρισκόταν σε νευρική διέγερση, δεν τον …άκουγε!
Ήταν ίσως η μοναδική φορά που έβλεπε τον εκπαιδευμένο ποιμενικό σε τέτοια … ταραχή ώστε, να μη δίνει σημασία στις προσταγές του!
Ο Άλεξ γεμάτος περιέργεια μήπως και ανακαλύψει το λόγο του ζωώδη εκνευρισμού, συνέχισε να διερευνά!
Προς στιγμή στη μισοσκότεινη κοίτη, σε κάποια απόσταση που ευδιάκριτα δεν μπορούσε να ξεχωρίσει, σαν να διέκρινε μια περαστική ανθρώπινη φιγούρα!
Ακακίες , φτέρες και κάθε λογής αγριάδες που ξεφύτρωναν στις όχθες δεν του επέτρεπαν να είναι απόλυτα σίγουρος.
Αναρωτήθηκε! Τι να γυρεύει άραγε ο …τύπος, τέτοια ώρα στο ρέμα?
Το αδιάκοπο γαύγισμα του Δία συνέχιζε ακατάπαυστα, εκνευριστικά ! Δεν είχε όμως κινηθεί επιθετικά όπως συνήθιζε σε ανάλογες περιπτώσεις …κινδύνου!
Ο Άλεξ άρχισε να …πιάνει εναλλασσόμενους θορύβους!
Πλατσουρίσματα στο νερό. Βαριά πατήματα η κλαδιά να σπάνε ενώ κάποιες φορές, ένα αόριστο σύρσιμο στο έδαφος μαζί με πέτρες που μετατοπίζονταν!
Σημάδια, πως κάτι τους πλησίαζε!
Εντούτοις, παρά την επιμονή του να ξεκαθαρίσει την εικόνα, άρχισε να αμφιβάλει!
«Μάλλον δεν επρόκειτο για άνθρωπο»!
«Το μυαλό του πήγε σε κάποιο… ζωντανό».
«Πιθανόν κατέβηκε στη ρεματιά να ξεδιψάσει και έχασε το δρόμο του»!
«Κάτι τέτοιο, συνέβαινε συχνά , με τα… άτακτα κατσίκια».
Μα πάλι ο Δίας κάτι τέτοια τα οσμίζονταν! Δεν θα αγρίευε έτσι!
«Ξαφνικά, προτού προλάβει να ολοκληρώσει τις σκέψεις του, παρέμεινε αποσβολωμένος»!
Η κούπα που εκείνη τη στιγμή κρατούσε έπεσε από τα χέρια του σπάζοντας σε πολλά , μικρά κομματάκια.
Τα κατακάθια του καφέ εκτινάχτηκαν πασαλείβοντας μπουρνούζι πόδια και σαγιονάρες.
Έτριψε τα μάτια του έκπληκτος μη μπορώντας να πιστέψει αυτό που έβλεπε!
Συνεχίζεται….
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
