| |
6/6
Ξημέρωσε επι τέλους και οι δυο εραστές βγήκανε για να λιαστούνε και να ξεμουδιάσουν τα μπούτια τους απ τη βραδυνή γαιδουροκαβάλα.
Εκεινος γυμνός απο τη μεση και πάνω με δυό βαθιές χαρακιές χιαστί στο στήθος ,έδειχνε άκρως μπαιλντισμένος και ετοιμόροπος..
”βρε Παρασκευούλα μου,πότε θα σε μουντάρω κι απ τη μέση και πάνω?”,ψέλλισε παραπονιάρικα ,δείχνοντας της τις πληγές απ τα φυσεκλικια της ..
“μόλις γίνεις πραγματικός συντροφος Ροβισώνα μου,θα βγάλω τα φυσεκλίκια και τότες θα με μπαλαμουτιάζεις και απ τη μεση και πάνω” ,του είπε τραβώντας του μέχρι ξεκολήματος το ατροφικό του μουσάκι.
Ολάκερο το κορμί του ητανε γεμάτο δαγκωματιές ,λες και το ροκάνησαν πεινασμένοι αρουραίοι,αδυνατίζοντας το ακόμα περισσότερο,αλλά δεν τον ένοιαζε καθόλου ,αρκεί να ξανάκανε γαιδουροκαβάλα με την Παρασκευούλα του.
Ξαφνικά φάνηκε ένα πανί στον ορίζοντα.
”οι ψαράδες,οι ψαράδες “φώναξαν κι οι δυό τους χοροπηδώντας σα λωλοί απ τη χαρά τους!
Εκείνος τότες,προσπάθησε να τους τραβήξει την προσοχή φωνάζοντας δυνατά,αλλά εκεινοι δεν τον ακροάσθηκαν και βάλανε πλώρη για αλλη γή και άλλα μέρη.
“φέ ρε στα σβέλτα ένα τουφέκι αγαπόυλα,για να μας ακούσουνε”του είπε εκείνη επιτακτικάαλλά και με περισή χάρη.Ο ξανθόψειρας τότες γκάζωσε και κουβάλησε απ την ψαροκαλύβα ενα τουφέκι.
Στη συνέχεια άρχισε τις μπαλωθιές και ως εκ θαύματος η βάρκα άλλαξε ρότα και κατευθύνθηκε προς το μέρος τους.
Φαινότανε λοιπον πως είχανε σωθεί και πως κι εγω δεν θα εχανα τον ύπνο μου.
Ομως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι.Η βάρκα ητανε καργαρισμένη με λευκούς,δηλαδής Τσαρικούς ,που έκαναν χαρούλες που βρήκανε τον ξανθόψειρα.
Εκείνος τότες πετώντας το όπλο καταγής ,αρχισε να τρέχει προς το μέρος τους σα να του βάλανε νέφτι στον ποπό.
Και τότες τα πάντα σκοτείνιασαν.Η ζουμπουρλού μάζεψε απο χάμω το όπλο και τον σημάδεψε στο ψαχνό.Ενα μπάμ ακούστηκε κι ο λεγάμενος αφού έκανε μια διπλή περιστροφή περι εαυτόν σαν μπαλαρίνος,έπεσε με παφλασμό στη θάλασσα.
Τότες οι συναδελφοί του κάνανε κρις-κράφτ τη βαρκούλα και με την όπισθεν ολοταχώς χάθηκανστον ορίζοντα.( Η Μάσα ήτανε ξακουστή τοις πάσι γιατην σκοποβολή της και ότι δεν μάσαγε με τίποτις).
Εκείνη τότες όταν κατάλαβε τί έκανε ,άρχιζε να σπριντάρει προς το μέρος του ημιναυαγισμένου αγαπημένου της,ξεκολώντας απο οδύνη την περούκα της.
Στο άψε σβήσε τον ξενέρωσε και του αρχισε την τεχνητή αναπνοή,τρομπάρωντας του στόμα με στόμα το φιλί της ζωής.Ομως τίποτις δεν έγινε,παρα μόνο ένα “πρίτς” ακούστηκε,αλλα όχι απ το στόμα του.
Τότες του τράβηξε τ αυτιά,του δάγκωσε τη μύτη,τούριξε αβέρτα κουτουλιές, αλλά τίποτις απο αναστάσιμα ο δικός της.Νεκρή φύση ο καψερός,να τον κλαίνε οι ρέγκες της Αζοφικής δηλαδής.
Τότες τον σηκωσε ψηλά πάνω απ το κεφάλι της και τούκανε κάμποσες περιστροφές,όπως κανουνε οι πιτσαδόροι-ζογκλέρ στο ζυμάρι,αλλά και πάλι τίποτις.
Στο κατόπιν ανεβηκε πάνω στο στέρνο του και άρχισε να χοροπηδά μαζί με τα παραγεμισμένα φυσεκλίκια της.
Και τότες έγινε το θαύμα !Εκεινος κάποια στιγμή άνοιξε το δεξί του μάτι.
Αμεσως εκεινη έβγαλε τα φυσεκλίκια και τουδειξε τα τροφαντά μεμέδια της.
”Έλα συντροφε και τα δυό για πάρτυ σου,αρκεί να μη ματατεζάρεις”,του ψιθύρισε γεμάτη αισθησιασμό.Και τότες άνοιξε και το αριστερό του μάτι.
Την κοιταξε για μια στιγμή με γουρλωμένα και τα δυό του μάτια και ψέλλισε ξεψυχισμένα... “γάλαααααα”.Μετά έγειρε το κεφάλι δεξιά και ματαξεράθηκε .
Εκείνη τοτες με την περούκα αναμαλιασμένη ,τον άρπαξε απ τα ποδάρια και τον έσουρε οπως ο Αχιλλέας τον Εκτορα προς την ψαροκαλύβα.
Είχε νυχτώσει για τα καλά και το μόνο που έσπαζε τη νεκρική σιωπή ,ητανε ο ήχος της βαριοπούλας..Ο σκηνοθέτης ήθελε ν αποδείξει περίτρανα ότι “ο έρωτας περνάει απ το στομάχι” και όντως τα κατάφερε.
Εκείνη τη βραδιά το μενού δεν ειχε γλαρόσουπα.....
Τέλος
Μαράκος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
