| |
| | Παγκοσμιοποίηση και Αντίλογος |  | | | Και αν τσιμενταριστεί όλη η γή, η ζωή θα σπάσει το τσιμέντο και θα ανθίσει | | |
“Σκοτεινές παραινέσεις στην Παγκοσμιοποίηση”
08-07-10 Σωτήρης Τσιλ
Τσακίστε τον άνθρωπο.
Να κάμψουμε τον Έλληνα.
Εξαφανίστε τις ρίζες. Κόψτε την ανάσα.
Το νόμιμο είναι και ηθικό.
Σηκώστε σύννεφο το θόρυβο.
Κι ας τρίζουν τα κόκαλα της Αντιγόνης.
Ο κουρνιαχτός να τα καλύψει όλα.
Το αθώο τσιγάρο λιβανίζει στο τασάκι.
Ένοχος νάναι ο καπνός. Νάτην η κερκόπορτα.
Οι μισοί, δωσίλογοι και καταδότες.
Οι άλλοι μισοί, ένοχοι και παράνομοι.
Να αιμορραγούν στην ευτέλεια
Ο κουρνιαχτός να κρύβει τον ουρανό.
Ο ουρανός, το γέλιο και ο έρωτας. Δεν κάνει.
Το γέλιο είναι εχθρός. Ο έρωτας είναι εχθρός.
Πνίξτε τη χαρά.
Ο φόβος νάναι προπομπός. Καταφυγή η ανάγκη.
Ο δρόμος στρωμένος με πλακάκια της μιζέριας.
Το βλέμμα κάτω. Στα σκοτάδια, στην ανάγκη.
Να βολευτούν, όχι αίμα. Ας τους να σφαχτούν.
Ο ουρανός είναι τόσο μακριά.
Ο κίνδυνος παραφυλάει. Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Ο τσομπάνος φυλάει το κοπάδι.
Δώστε χώρο στην αγέλη.
Κυνηγήστε το άτομο. Καταστρέψτε την ομάδα.
Τα πρόβατα είναι επί σφαγή. Εσεις σφάξτε μόνο τα κατσίκια.
Μην αγγίξτε τον αμνό. Τα σύμβολα ζωντανεύουν.
Δώστε τον κίνδυνο. Σκορπίστε το φόβο. Βολέψτε.
Την πίστη κάντε την, ανάγκη.
Φτιάξτε κοπάδια.
Μαντρόσκυλα, υπήκοοι οπαδοί.
Φτιάξτε στρούγκες σ΄ όλον τον πλανήτη.
Το κοπάδι δεν μπορεί να σκεφτεί.
Αν κάποιος σκέφτεται εξαφανίστε τον.
Κι αν κάποιος απορεί, αφιονίστε τον.
Αν κάποιος αναρωτιέται σφάξτε τον.
Στρατεύστε την τέχνη. Να υπηρετεί το σχέδιο.
Εξoστρακίστε τον έρωτα. Δώστε θέση στη σάρκα.
Σκοτώστε την ελπίδα.
Το άτομο δεν έχει θέση στον κόσμο μας.
Δουλέψτε μεθοδικά, στα κρυφά. Μη μας πάρουν χαμπάρι.
Ο άνθρωπος είναι αναλώσιμο είδος.
Όμως προσέξτε. Υπάρχει και ο αντίλογος.
Μη ξαναφέρουν τον λόγο,
μην ανατείλει η ελπίδα,
μη φωτίσει ο ήλιος
και ξανάρθει η ζωή.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Ιούλιος 2010
Αποζητώ την ομορφιά
στο πέταμα της πεταλούδας
και στη χρυσή βροχή, που γεννά το ουράνιο τόξο.
Στο θαύμα της γέννησης
και στο διάβα μέχρι τον αναπόδραστο θάνατο.
Οι πύλες ανοίγουν και κλείνουν συνεχώς.
Είμαι εγώ, είσαι εσύ και είμαστε εμείς στο τώρα.
Βιαστικοί και αργόσχολοι.
Και είμαστε όλοι μαζί εδώ στο δρόμο.
Περιηγητές και οδοιπόροι.
Με μάτια ορθάνοιχτα και λαμπερά,
ή νυσταγμένα, μέσα στην τσίμπλα
Και απορώ, που ο ύπνος κλείνει τα μάτια,
πριν τα σφραγίσει ο θάνατος.
Που η τσίμπλα θολώνει το τοπίο
και ξεπλένονται τα χρώματα.
Ξύπνα και δες τον ουρανό, κοίταξε και συ τον ήλιο,
να λουσθείς στο φως του και να γίνεις ένα.
Δεν προσδοκώ, μόνο στοχεύω.
Η χαρά σα λουλούδι έρχεται μόνη της στο χέρι μου,
κι όλα αλλάζουν, ενώ παραμένουν τα ίδια.
Και ενώ είναι τα ίδια, τα πάντα έχουν αλλάξει.
Δέχεσαι το λουλούδι που σου δίνω
και είμαστε ένα στη χαρά.
Δεν είμαι μόνος,
είμαστε εμείς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Σωτήρης Τσιλ | | | |
|
alexialog
10-09-2011 @ 02:02 | :1255.:: ειναι υπεροχοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο ευγε αυτα που λεει ειναι αυτα που οντως ειναι μεσα στην αγανακτισμενη ξυπνημενη ατομικοτητα μας σε ευχαριστω που βλεπω μεσα απο τα ματια σου το μαυρο και το ασπρο | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
10-09-2011 @ 09:05 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: καλημερα..........!!!!!!!!!!!!!!! | | ΝΙΚΟΣ P
10-09-2011 @ 10:36 | Πολύ ξαγμένο!!! ::wink.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
10-09-2011 @ 10:48 | Με πολλές αλήθειες και δικαιολογημένη αγανάκτηση
::up.:: | | John Fenix
10-09-2011 @ 12:35 | Έγραψες καταπληκτικά πράγματα Σωτήρη. Για όλα ένα μεγάλο εύγε. Από όλα όσα έγραψες θα αναφερθώ μόνο σε ένα. Στο ότι ο φόβος μας είναι αυτό που πάνω του χτίζουνε το μέλλον μας. Το γέλιο μας είναι ο εχθρός τους.!!!!!!!!!!!! Αν κάποιος δει με άλλο μάτι….κάποια πράγματα θα δει ότι ακόμα και ο παγκόσμιος κινηματογράφος παίζει το παιχνίδι τους. Έχουν σταματήσει εδώ και χρόνια να βγαίνουν κωμωδίες……
Και αν κάποια χαρακτηριστεί κωμωδία ,ψάχνεις σε όλο το έργο να δεις που θα γελάσεις. Αντίθετα όλα τα έργα έχουν να κάνουν με την τροφοδότηση του ανθρώπινου υποσυνειδήτου με τρόμο, φόβο, πανικό, απελπισία, ανασφάλεια και ότι δίπατε άλλο μπορεί να τον ταράξει. Παλιά θυμάμαι βγαίνανε κάτι κωμωδίες που κατουριόμασταν{συγνώμη για την έκφραση} στα γέλια. Τώρα είναι για κλάματα.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Στον φόβο μας αυτοί χτίζουν. Γελάτε…γιατί χανόμαστε. ::21694.:: ::21694.:: ::21694.::
| | Ναταλία...
10-09-2011 @ 13:03 | Με πολλές αλήθειες ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | puzzle
10-09-2011 @ 17:01 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: ποιημα η γραφη σου ........με μεγαλες αληθειες.... | | Σωτήρης Τσιλ
11-09-2011 @ 02:19 | Για τον John Fenix. Δες το κείμενο που έχω αναρτήσει για το γέλιο. Εν. Επιστήμη. Σωτήρης | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
