| |
| | Προαιώνιοι φίλοι |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Θα σε φωνάξουνε με τ’ όνομά σου
και τ’ άλλο σου όνομα θα θυμηθείς,
όπως τους ήξερες θα ’ρθούν κοντά σου,
όπως τους γνώρισες, πριν γεννηθείς.
Σαν ένας ψίθυρος μέσα στ’ αφτιά σου,
σαν ο απόηχος ζήσης ξανθής,
θα χαμηλώσουνε τ’ άστρα και, νάσου,
φως θα σού ρίξουνε για να πλυθείς.
Λες και δεν κύλησε χρόνος, φαντάσου
κι η μέρα εκείνη σου, γύρισε ευθύς,
πράγματα ασάλευτα θα δεις μπροστά σου,
προαιώνιους φίλους σου, που τους ποθείς.
Θα ’χεις ανάμικτα τα αισθήματά σου,
θα θες, μ’ αδύνατον να προσποιηθείς,
εκεί στο ξέφωτο του μαύρου δάσου,
που σ’ έφερε ούριος ύπνος βαθύς.
Όλοι τους θα σταθούν ολόγυρά σου
και θα ’ν’ οι λέξεις τους περιπαθείς,
θα σού χαϊδέψουνε τα ωραία μαλλιά σου
και δε θ’ αφήσουνε πίσω να ’ρθείς.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Γιάννης Ποταμιάνος
10-09-2011 @ 10:35 | Οι παλοί μας φίλοι, ο μέσα εαυτός μας
που ποτέ δεν μας αφίνει και πάντα μας
προσδιορίζει, πότε με τρυφερότητα και
πότε με προδοσία.
Καλό μεσημέρι Παναγιώτη
::yes.:: | | Pavlos Melas
10-09-2011 @ 12:27 | Όλοι τους θα σταθούν ολόγυρά σου
και θα ’ν’ οι λέξεις τους περιπαθείς,
θα σού χαϊδέψουνε τα ωραία μαλλιά σου
και δε θ’ αφήσουνε πίσω να ’ρθείς.
Πολύ ωραίο Παναγιώτη!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλό μεσημέρι | | **Ηώς**
10-09-2011 @ 12:44 | όπως τους ήξερες θα ’ρθούν κοντά σου,
όπως τους γνώρισες, πριν γεννηθείς.
.........................θα συμφωνήσω με το Γιάννη....αν και εισπράττω κι άλλα πράγματα ...
σαν ο απόηχος ζήσης ξανθής.......καλησπέρα Παναγιώτη...βαθειά νοήματα... | | John Fenix
10-09-2011 @ 12:52 | Μια καταπληκτική δημιουργία με νόημα. Χίλια μπράβο ::up.:: | | Ναταλία...
10-09-2011 @ 13:16 | Λες και δεν κύλησε χρόνος, φαντάσου
κι η μέρα εκείνη σου, γύρισε ευθύς,
πράγματα ασάλευτα θα δεις μπροστά σου,
προαιώνιους φίλους σου, που τους ποθείς.
Θα ’χεις ανάμικτα τα αισθήματά σου,
θα θες, μ’ αδύνατον να προσποιηθείς,
εκεί στο ξέφωτο του μαύρου δάσου,
που σ’ έφερε ούριος ύπνος βαθύς.
Με John Fenix
::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | | sofiagera
10-09-2011 @ 13:49 | Όλοι τους θα σταθούν ολόγυρά σου
και θα ’ν’ οι λέξεις τους περιπαθείς,
θα σού χαϊδέψουνε τα ωραία μαλλιά σου
και δε θ’ αφήσουνε πίσω να ’ρθείς ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Όλο παράξενο κι΄ωραίο!Τελετουργικό... | | puzzle
10-09-2011 @ 17:17 | ::up.:: ::yes.:: ::up.:: | | Senior Ripley
10-09-2011 @ 23:10 | Η κατάβαση στον Αδη ποτέ δεν ήταν τόσο ελκυστική. Προστίθεται στα γνήσιας προέλευσης ποιήματα.
| | Μετέωρος Άγγελος
11-09-2011 @ 01:58 | Θαμπώνει! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
