| |
'Ηταν το τοίχος που σου ύψωσα ψηλό
μα μ'ενα σάλτο τη ζωή μου ανακατέβεις
και προσπαθώ απ την παγίδα να κρυφτώ
μα σαν τραγούδι μαγικό με κυριεύεις
'Ηταν τα μάτια που σε κοίταξα ψυχρά
μα μια ματία σου μόνο άρκει κι' αυτα δακρίζουν
κ' ισως στ' αλήθεια να μην θέλω να σωθώ
κι'ας νιώθω πως μεσα στο σκοτάδι με βυθίζουν
Καρδιά μου βρές με κ΄έλα πάρε με μακριά
μεσ' της ψυχής σου τα νερά ταξιδεψέ με
κ΄ας αφήσουμε πίσω ολ' αυτά
που την αγάπη και τα όνειρα μας καίνε
Διάφανες σκέψεις σαν φαντάσματα παλιά
μεσ' απο ψέματα και λάθη γεννημένα
σβήσανε πάθη που περάσανε παλιά
μα το δικό μας μάτια μου δεν μοιάζει με κανένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
