| |
[align=center]Τον παιδικό μου έρωτα δεν αλλάζω με κανένα,
όλα μου τα όνειρα εκεί έχω κρυμμένα.
Έρωτας πάνω σε θρανία χαραγμένος
και στη καρδιά μου μέσα βυθισμένος.
Τότε που ήμουνα παιδί και ένιωθα την κάθε στιγμή.
Πράγματα αληθινά, μοναδικά τα ζούσα με όλη τη ψυχή...
Έρωτας δίχως συμφέροντα, δίχως λογικη,
αγάπη αγνή, μεγάλη, πραγματική.
Μεγαλώνω και δεν μ' αρέσει
γιατί τα όνειρά μου ζουν ακόμα εκεί
δίνοντας μου δύναμη και κουράγιο, το λόγο για να υπάρχω!
Και τότε καταλαβαίνω πια πως παίρνουν αξία τα φιλιά.
Το κάθε άγγιγμα και χάδι μοιάζει ξεχωριστό,
αχ, να ΄ξερα αν με σκέφτεται λίγο, για το Θεό!
Πάλι γυρίζω πίσω, πονώ,
βρες μου τον τρόπο μακρυά σου να ζω!
Τώρα νιώθω πόσο σ' αγάπησα,
τώρα που πλέον απ' όλα τ' άλλα ράγισα.
Τι κι αν πέρασε καιρός;
Είσαι ακόμη σκοτάδι και φως.
Πληγώσαμε ο ένας τον άλλον κι ας είμασταν νέοι πολύ,
τουλάχιστον ξέρω πια πως δεν ήταν μια αγάπη ψέυτικη.
Μακάρι να νιώθεις κι εσύ το ίδιο
όπου κι αν είσαι τώρα πια.
Σκέφτομαι όμως πως αν μ' έβλεπες
δε θα μου λεγες ούτ' ένα "γεια"...
Ο εγωισμός φταίει για όλα αυτά,
σε παίρνει μακριά από κάθε ανάμνηση γλυκιά...
Μακάρι να ήμουν ακόμη μαθήτρια με τζιν σκισμένα κι αθλητικά,
με το ποδήλατο να έτρεχα όπως παλιά,
να μη γνώριζα προβλήματα.
Ελεύθερη να 'μουν σαν πουλί, κόντρα σε κάθε ιδέα παρακμιακή!
Και πάνω απ' όλα να σε κρατούσα και να έσωζα ό,τι αγαπούσα.[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
