| [I]Σαν σπίθες γιορτής φεύγουν ,σιγά σιγά ,οι ντροπές.
Ετσι ως στροβιλίζονται,
στους απαστράπτοντες απ΄τη σελήνη τσίγκους.
Δράμα που γεννήθηκε στα χέρια, που το αεράκι το παρασέρνει
περα απο τον δρόμο των φωτών που τρέχουν.
Ασυνάρτητη μοίρα , ντυμένη τους καπνούς
μελαγχολίας ...,
.......έντρομη, πόρνη, βουβή
καθώς την πλευρίζουν.
Στα ερέβινα της λάβαρα, φέγγει κι απόψε
η δικιά μας πατρίδα.!!!
θανάσης Κρουστάλης[/I]
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|