|
Χείλη γλυκό του κουταλιού
Τη βλέπεις στης οθόνης το παράθυρο
τόσο κοντά και τόσο μακριά,
μ΄'ενα χαμόγελο π' ανοίγει διώρυγα στον πάγο.
Νιώθεις το χρόνο να περνάει όσο τη βλέπεις
σα λουλουδάκι που ανασαίνει στη ρωγμή ενός βράχου.
Φιλιά φυτρώνουνε στη σκέψη,
χαμόγελα που φέγγουν στην ψυχή.
Στης σκέψης σου το δίχτυ η ομορφιά της σπαρταράει.
Το πράσινό της ρουχο το νου σου πρασινίζει.
Τα χείλη της στα χείλη σου γλυκό του κουταλιού.
Στους δρόμους της παλάμης σου η ελπίδα τραίνο, τρέχει.
Ένα στενό φαράγγι τα στήθη της διασχίζει.
Στις δυο σελίδες των χειλιών της
θέλεις να γράψεις κάτι απίστευτο σαν παραμύθι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
27 Σεπτεμβρίου 2011
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|