Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δραπέτες της ζωής
 Τραγική ειρωνεία. Στην προσπάθεια να βρεις στα ναρκωτικά, έναν καλύτερο κόσμο που δεν υπάρχει , χάνεις τον μόνο κόσμο που είχες…………..
 

Δραπέτες της ζωής


Βαριά τα βήματα απόψε πάλι με οδηγούν
Θα ναι απέραστο και τούτο δω το βράδυ
Σε γειτονιές που δεν γνωρίζουν ν’ αγαπούν
Που δεν εδώσανε ποτέ και δεν επήραν χάδι


Κορμιά βλέπω σπαρμένα δεξιά και αριστερά
Λες και γλίστρησαν από του κόσμου την παλάμη
Ξέφυγε απ’ τα χέρια τους η ελπίδα για χαρά
Πεθαίνουν από όπλο χωρίς σφαίρα στην θαλάμη


Μάτια χαμένα σε ένα απέραντο απατηλό κενό
Κοιτούνε μα δεν βλέπουνε ,ακούν μα δεν ακούνε
Κομμάτια γίνεται η ψυχή ,δίπλα τους σαν περνώ
Ζωές χαμένες ,κορμιά που ζούνε μα δεν ζούνε


Συχνά φέρνω τα βήματα στα στέκια αυτά
Τις ψευδαισθήσεις πως θα γίνει, να τονώσω
Μια κάποια ελπίδα πως θα υπάρχει τελικά
Κάποια ψυχή που θα ζητούσε να την σώσω


John Fenix



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Τα ιδιαίτερα μου
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
puzzle
28-09-2011 @ 00:05
υπεροχο ...με μεγαλη ευαισθησια.... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
28-09-2011 @ 01:38
πολύ ωραίο !!!!!!!!
gk_giotaki
28-09-2011 @ 07:20
Πεθαίνουν από όπλο χωρίς σφαίρα στην θαλάμη

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
28-09-2011 @ 08:13
Συχνά φέρνω τα βήματα στα στέκια αυτά
Τις ψευδαισθήσεις πως θα γίνει, να τονώσω
Μια κάποια ελπίδα πως θα υπάρχει τελικά
Κάποια ψυχή που θα ζητούσε να την σώσω

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΣΤΙΓΑ ΑΥΤΗΝ ................................ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
28-09-2011 @ 08:27
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Sofitsa
28-09-2011 @ 08:57
::up.:: ::up.:: ::up.::
ierapostolos
28-09-2011 @ 10:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Δυνατό.
Ναταλία...
28-09-2011 @ 11:32
Μάτια χαμένα σε ένα απέραντο απατηλό κενό
Κοιτούνε μα δεν βλέπουνε ,ακούν μα δεν ακούνε
Κομμάτια γίνεται η ψυχή ,δίπλα τους σαν περνώ
Ζωές χαμένες ,κορμιά που ζούνε μα δεν ζούνε


Συχνά φέρνω τα βήματα στα στέκια αυτά
Τις ψευδαισθήσεις πως θα γίνει, να τονώσω
Μια κάποια ελπίδα πως θα υπάρχει τελικά
Κάποια ψυχή που θα ζητούσε να την σώσω


Πολύ δυνατό John ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
maniauri
28-09-2011 @ 13:05
Πολύ ευαίσθητη και δυνατή δημιουργία !!!!!!!!!! ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: Καλό μεσημέρι john
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
28-09-2011 @ 13:22
::yes.:: ::theos.:: ::yes.::
θαλασσοπούλι
28-09-2011 @ 18:09
Εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::up.:: ::theos.::
καζανάκι
28-09-2011 @ 18:53
::up.:: ::up.:: ::up.::
TATOO32
28-09-2011 @ 19:58
::theos.:: ::theos.::
Nikos Krideras
28-09-2011 @ 20:06
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Helene52
28-09-2011 @ 20:36
Τέλειο !!!!!!!!!!!!!!!!!
Την καλησπέρα μου ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο