|
Παιχνίδι
Νερό το λένε το κορμί
Κοίτα καλά και πες το σκόνη
Όσο το ναι σου με πληγώνει
Θα πέφτω πάνω του με ορμή
Θα πέφτω πάντα από ψηλά
Σκιάς ψιχάλα μες στο πλήθος
Κι ο περισπούδαστός μου μύθος
Στα πεζοδρόμια θα κυλά
Στα πεζοδρόμια το φως
Ερωτευμένο παραπαίει
Κι οι όρκοι του οι πιο μοιραίοι
Βορά στο ρείθρο του παντός
Βορά οι ανάσες στο φιλί
Την ώρα που οι σιωπές κοπάζουν
Σε μάχη τα όνειρά σου σφάζουν
Μνήμες με χάδια από γυαλί
Μνήμες στις άκρες των χεριών
Κι ένα ανέσπερο σημάδι
Σκύβει η ζωή να μεταλάβει
Αίμα απ’ τις λάμες μαχαιριών
Αίμα στολίζει τα μαλλιά
Για το ακριβότερο ταξίδι
Την άκρη του τη βλέπεις ήδη
Και σε θυμάται από παλιά
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|