| |
Μια αγκαλιά κι ένα φανάρι είμαι
που θαμπώνει τους χειμώνες
στους ήχους της βαρυχειμωνιάς
δεν φυτρώνουν ανεμώνες
Θέλω ένα σύννεφο δικό μου
να ανεβαίνω τα κρύα βράδια
όταν με κυνηγούν οι Ερινύες
και γίνονται τα όνειρα κοπάδια
Τα σύνορα περνώ όταν ξημερώνει
αναποδογυρίζω τις ακτές
κι όταν η θάλασσα πολυζυγώνει
ζωγραφίζω στην άμμο άγιες μορφές
Δεν κρατώ θυμιατό
δεν καίω για σε λιβάνι
κι αν από λάθος, σου είπα σ'αγαπώ
ήταν Μάης και φτιάχναμε της άνοιξης στεφάνι
Κι αν η ζωή μας περνά ξυστά
από το μέλλον αν έρχονται μαύρα μαντάτα
η λησμονιά δεν έχει ούτε πριν ούτε μετά
στον έρωτα άφηνε ίχνη να σε βρεί κι άφοβα περπάτα
Κι αν συνταιριάξουν οι γραμμές
και είμαστε στον ίδιο δρόμο
ας δώσουμε την ευκαιρία να φιληθούν οι ζωές
απ'τη μέση εσύ να με κρατάς κι εγώ από τον ώμο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
