| |
Είναι στιγμές που το παρόν σε διώχνει
Έχει εμφωλευμένη μέσα του μια μουντή εικόνα του παρελθόντος
Και ένα πικρό φόβο του μέλλοντος
Και εδώ κάτω από τη βροχή
Χρονοταξιδεύει η ψυχή
Ψάχνει την τέρψη σε αναμνήσεις
σε στιγμές που μυρίζουν λίγη ευτυχία
Κοιτάω τις ψιχάλες να πέφτουν με ορμή
και ένα ουράνιο τόξο να ξεπροβάλει δειλά-δειλά
μπερδεμένα τα χρώματα του
ισχνά και απρόβλεπτα
καθρεφτίζομαι σε αυτά
και καθώς βαδίζω στο χρόνο τους
ψάχνω να βρω τον εαυτό που αγαπώ
εκείνον που οι καθρέφτες της ψυχής μου δεν λησμόνησαν
εκείνον που τα βράδια μου προσμένουν με αγωνία
έναν εαυτό που έγινε εχθρός της μοναξιάς και φίλος της μοναχικότητας
κομμάτι της βροχής
ταξιδιώτης σε κάθε εποχή της ψυχής και του μυαλού
μέσα σε αλαβάστρινους ουρανούς πλανιέται αέναα
είναι παιδί κάποιες φορές
τότε που βγαίνουν τα μαύρα σύννεφα
και εσύ εύχεσαι να τα έβλεπες όλα λευκά
δεν ξέρω εάν κρύβεται στο μέλλον ,στο παρελθόν ,στον παρόν
μοναχά γνωρίζω ότι είναι μια ανάγκη
εκεί που κλείνεις τα μάτια
θες να δεις κάτι διαφορετικό
κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις ξεχωριστός
στη σκέψη ,στην καρδιά ,στο σώμα ,στο είναι που κουβαλάς
και έτσι χρονοταξιδεύεις στη βουή της βροχής
και ψάχνεις
ψάχνεις κάτι από εσένα στις ψιχάλες της
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
