| |
επεισ 7
Μόλις που συγκρατήθηκαν οι κουκουλοφόροι νάνοι να μη τον βαρέσουν κάτω από τη ζώνη κι αυτό χάρη στον Σιλωάμ,που τους φρέναρε στο παρα πέντε, λέγοντας τους με ύφος παρακλητικό.«Μίνι σύντροφοι, ας βιαστούμε να τον μυήσουμε ,δεν βρήκα άλλον καλύτερο στην πιάτσα για βύσμα μας στο παλάτι!.».Στο κατόπιν έσπευσε να εξηγήσει στον Μωυσή, τη σημασία της επτάφωτης λυχνίας.«Οι εφτά λυχνίες,συμβολίζουνε το φως των εφτά πλανητών.Μη ρωτάς περισσότερα, γιατί κι εμείς από τους Βαβυλώνιους το κοπιάραμε,όταν τους κάναμε τα μερεμέτια στους κρεμαστούς τους κήπους , αλλά βάλαμε τσόντα και τον Ιαχβέ,για να είμαστε ασορτί με τη μονοθεϊστική μας παράδοση». Στη συνέχεια, υποχρέωσε τον Μωυσή να γονατίσει κι αφού του φόρεσε ένα μίνι σκουφάκι,τη γνωστή «Κιπά»,άρχισε να του διαβάζει τον όρκο που έπρεπε να δώσει. Όμως με το μίνι σκουφάκι στο ξυρισμένο τσερβέλο του,τον έπιασε μεγάλη φαγούρα και διαμαρτυρήθηκε έντονα.«Δεν έχετε κανένα σομπρέρο ρε παιδιά?»Οι νάνοι τότε δεν συγκρατήθηκαν και του χίμηξαν όλοι μαζί, κάνοντας τον «μπλέ μαρέν» στο ξύλο και ιδιαίτερα στα κάτω άκρα,αφού μέχρις εκεί έφταναν για να τον βαρέσουνε
Ο Σιλωάμ όμως πρόλαβε και τον τράβηξε έξω απ το δωμάτιο ,πριν τον αποτελειώσουν και στη συνέχεια τον φόρτωσε στο άρμα του που ήτανε παρκαρισμένο απόξω.«Πού είναι οι ταχύτητες γαμώτο?»τον ρώτησε καθώς προσπαθούσε να κουμαντάρει τα δυό ατίθασα άλογα . Εκείνη την στιγμή ο Μωυσής,μισάνοιξε τα μάτια του και του είπε πως θα πάει μόνος του στο Ίδρυμα Κοψίματος Άκρων (ΙΚΑ),στο οποίο ήτανε ασφαλισμένος.«Ασε σ εμένα τα γκέμια και πήγαινε στο κονάκι σου !» του είπε μισοξεψυχισμένα και συμπλήρωσε, «εκεί θα με σενιάρουνε κομματάκι και μετά θα με κουράρουνε οι γιατροί μας στο παλάτι».Έτσι και έγινε. Αφήνοντας τον Σιλωάμ στην άκρη του δρόμου,ξεκίνησε καλπάζοντας προς τον πρώτο προορισμό του,το ΙΚΑ.Ητανε η πρώτη φορά που θα το επισκεπτότανε και δεν ήξερε τα κατατόπια.«Αδελφή,πού είναι το αρμόδιο τμήμα για προβλήματα στα κάτω άκρα?»,ρώτησε ,την πρώτη νοσοκόμα που συνάντησε στο δρόμο του.«Στο τέλος του διαδρόμου,χρυσέ μου!»του απάντησε ένας κουνιστός ευνούχος,βλέποντας τα μαβιά από το ξύλο πόδια του.
επεισ 8
Τελικά βρέθηκε έξω από μια πόρτα ,που περίμενε πολύς κόσμος υπομονετικά στην ουρά, μέχρι νάρθει η σειρά τους.Με έκπληξη παρακολουθούσε να μπαίνουνε στο ιατρείο περπατώντας και να βγαίνουνε με διαβήτες κρεμασμένους στους λαιμό και ακρωτηριασμένοι. Όμως δεν ανησύχησε, γιατί εκείνος δεν ήτανε διαβητικός.«Μωυσής !»,ακούστηκε μέσα από ένα χάλκινο χωνί που διαπερνούσε την πόρτα.Έσπευσε καταχαρούμενος,μιάς και θα έβρισκε επιτέλους την γιατρειά του.Τον υποδέχθηκε ένας κακομούτσουνος τύπος που τον φωνάζανε «Χάροντα».Του κοίταξε τα πόδια με μια φευγαλέα ματιά και στη συνέχεια τον άρπαξε απ το σβέρκο και τον πέταξε σαν σφαχτό πάνω στο μάρμαρο. «Ώστε και εσύ για διαβητικά σανδάλια, μας ήρθες πονηρούλη ?»τον ρώτησε χαιρέκακα, καλώντας συγχρόνως τον βοηθό του,να ξεπλύνει το πριόνι από τα αίματα του προηγούμενου.«Κάνετε λάθος, εγώ δεν είμαι διαβητικός, ούτε και ζητώ διαβητικά σανδάλια» φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε.«Ότι βλέπετε στα πόδια μου είναι από νανοκλωτσοπατiνάδα !»Τότε ο Χάροντας γυρίζοντας στον βοηθό του ,ξέσπασε σε χαχανητά ,«επιτέλους και κάποιος υπεύθυνος πολίτης που δεν επιβαρύνει το ταμείο μας !»Αφού λοιπόν χτύπησε φιλικά στον ώμο τον Μωυσή,τον συμβούλεψε εμπιστευτικά ,ψιθυρίζοντας του στ αυτί, «κοίταξε υπεύθυνε πολίτη, έτσι και ξαναπατήσεις εδώ και ζητήσεις διαβητικά σανδάλια, θα σε αντιμετωπίσω σαν ανεύθυνο πολίτη και θα σου κόψω προκαταβολικά και τα δυό ποδάρια».
Όταν μετά από ώρες, άνοιξε τα μάτια του, αντίκρισε το θλιμμένο πρόσωπο της θετής του μητέρας, της πριγκίπισσας Ταραμή, που συνεχώς έκλαιγε, χωρίς να καθαρίζει κρομμύδια. «Παιδί μου μονάκριβο και ποταμίσιο,σε βρήκαμε μέσα σ ένα κάδο έξω απ το ΙΚΑ !»του φώναξε γεμάτη συγκίνηση. Εκείνος αφού ανακάθισε στο ανάκλιντρο του, πρόσεξε με φρίκη πως του λείπανε τα δυό του ποδάρια.Άρχισε λοιπόν να ουρλιάζει χωρίς σταματημό, τρομάζοντας ακόμα και τις ύαινες της ερήμου,που περικόψανε το μακάβριο τους χαχανητό.Τότε ο παριστάμενος ιατρός,του έδωσε μια αναισθητική σφυριά στην κασίδα του , για να ηρεμήσει.«Ηρέμησε,τα έχουμε φασκιώσει κάτω απ τα κλινοσκεπάσματα σου,μαζί μ ένα πέτρινο τρίγωνο.» του είπε όταν καρουμπαλιασμένος συνήλθε.Ο Μωυσής τότε διαπίστωσε με ανακούφιση ,πως όντως ήτανε στη θέση τους,έστω και φασκιωμένα μαζί, αλλά αναρωτήθηκε τι ήθελε ένα τρίγωνο στην άκρη τους, που τον έκανε να μοιάζει με γοργόνος.«Το τρίγωνο είναι θεραπευτικό!Το έκλεψε απ τις Βερμούδες κάποιος ποντοπόρος πειρατής ονόματι Οδυσσέας και μου το πούλησε ,με αντίτιμο ένα εισιτήριο για την Ιθάκη,ακόμα το ψάχνουνε εκεί έξω» απάντησε ο γιατρός.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
