| |
Διαβολική η σύμπτωση που μου πες το αντίο,
καταραμένο αδιέξοδο που ήρθε το πρωί.
Μεσ' στο ποτό σου συνάντησα το κρύο,
και στην εικόνα σου διάφανη πληγή.
Χαμένες πέρναγαν οι ώρες και κοιτούσαν,
τις αναμνήσεις που περπάταγαν μισές.
Μα στην περίπτωση μας όλα διαρκούσαν,
όσο ελάχιστες ανούσιες στιγμές.
Δίκαια έδωσες τροφή στον ίδιο πόνο,
που τυρρανούσε την ευάλωτη ψυχή.
Μάταια πίστεψες πως είχα βρεί το χρόνο,
να απογειώσω την σιωπή σε μουσική.
Είχα μαζέψει τις σταγόνες του κορμιού σου,
και τον ιδρώτα απο κάποιες διακοπές.
Πότιζα αύριο στα σήμερα του νού σου,
και αδιάκοπα απεύφευγα το χθές.
Γι αυτό σταμάτα να ζητάς την ποικιλία,
σε μέρη που στερεύουν στην αφή.
Παρά προσπάθησε να ζήσεις την ουσία,
που τόσο επίμονα απέφευγες μικρή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
