|
| Στην τάβλα το τραπεζομάντηλο να στρώσεις | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | Στην τάβλα το τραπεζομάντηλο να στρώσεις
και την πιατέλα βάλε πάνω με ψητό
κι ώσπου να φά’, να πιω, σύρε να με προδώσεις,
στης μαύρης κόλασης το μαύρο συρφετό.
Την νύχτα θα ’χεις αδερφή να προχωρήσεις,
τ’ αστέρια λαδολύχναρα πίσω να ’ρθείς
και το μεθύσι μου για να μ’ αργοπορήσεις,
με λόγια του έρωτα, πως τάχα με ποθείς.
Όταν θα μπούνε τα σκυλιά με τα μαχαίρια
και την κουλούρα μού περάσουν στο λαιμό,
εγώ σφιχτά θα σού κρατώ τα δυο σου χέρια,
τα χέρια εκείνα, που μ’ ανοίγουν τον γκρεμό.
Στη φυλακή, θα με ποτίσουνε με ξύδι
και δάκρυα κι αίματα θα χύνω στα μπετά,
θα με χτυπάνε στο κεφάλι σαν το φίδι,
μα, για χατίρι σου, θα ’ν’ όλα υποφερτά.
Ανεβασμένος, θα σε δω, σ’ ένα καμιόνι,
να περπατάς πλάι σε χαλάσματα σκυφτή,
λίγο πιο πέρα θα ’χουν στήσει την αγχόνη
κι ω, πόσος κόσμος θα ’χει αλήθεια μαζευτεί.
Π.Θ.Τουμάσης
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | |
|
ptoumassis 22-10-2011 @ 09:53 | Εδώ υπήρχε ένα άλλο ποίημα, που είχε τίτλο: "Αδηφάγο το στόμα των λύκων". Το απέσυρα όμως, για να το δουλέψω πιο πολύ. Στη θέση του, απολαύστε ένα από τα πιο αγαπημένα μου. Το, "Στην τάβλα το τραπεζομάντηλο να στρώσεις". Είναι από την ενότητα "Της Φυλακής"...
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Υ.Γ.: Έσβησα όλα τα σχόλιά σας, τα οποία άλλωστε αναφέρονταν στο προηγούμενο ποίημα. Αν θέλετε, σχολιάστε εκ νέου. Πάντα με ενδιαφέρει η γνώμη σας, πάντα με ενθαρρύνουν τα λόγια σας... Π.Θ.Τ. | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|