|
| Βρές με | | | Υγρασία της νύχτας μυρίζεις,
λαβωμένη σαν αγκαλιά χτεσινή.
Στο νου μου φοβάμαι μη σβήσεις,
αφημένη στο φιλί της βροχής.
Ποια νύχτα να γεμίσει το βάθος,
που σε διακρίνει σε μια στιγμή.
Ποια καρδιά να αντέξει το πάθος,
που μου χάρισες μ' ένα φιλί.
Το κύμα του καιρού με χτυπάει,
και αφρίζει σε κάθε πληγή.
Με σκαλίζει και ο κόσμος μικραίνει,
σε κάθε κόγχη της πικρής μου ζωής.
Βρες της ζωής μου τη πόρτα,
ή σπάσε το τοίχο και μπες,
μη σε νοιάζει αν είμαι από πίσω,
θα' μαι καλά μόλις πεις, έλα βγες!
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
John Fenix 19-10-2011 @ 23:14 | Πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | TATOO32 19-10-2011 @ 23:48 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | monajia 20-10-2011 @ 07:49 | Βρες της ζωής μου τη πόρτα,
ή σπάσε το τοίχο και μπες,
μη σε νοιάζει αν είμαι από πίσω,
θα' μαι καλά μόλις πεις, έλα βγες!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ο Γέροντας 20-10-2011 @ 08:41 | Ποια καρδιά να αντέξει το πάθος,
που μου χάρισες μ' ένα φιλί. ::kiss.:: | | Pavlos Melas 20-10-2011 @ 09:21 | Βρες της ζωής μου τη πόρτα,
ή σπάσε το τοίχο και μπες,
μη σε νοιάζει αν είμαι από πίσω,
θα' μαι καλά μόλις πεις, έλα βγες!
Πολύ ωραίο!!!!!!!!!!!!!!!
καλημέρα............ | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 20-10-2011 @ 21:06 | ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | frasd85 22-10-2011 @ 00:30 | Το κύμα του καιρού με χτυπάει,
και αφρίζει σε κάθε πληγή.
Με σκαλίζει και ο κόσμος μικραίνει,
σε κάθε κόγχη της πικρής μου ζωής.
| | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|