| |
Πόσο άγρια μπορεί να είναι η σιωπή τα βράδια..
Σου ξεσκίζει το είναι..Σε κάνει άλλο άνθρωπο...
Έναν ξένο..
Ξένο προς τους άλλους, τους πολύ κοντινούς, ξένο και σε σένα..
Και είναι μερικές φορές που απλά δεν αντέχεις άλλο..
Δεν αντέχεις το μούδιασμα..
Στρίβω ένα τσιγάρο και ρουφάω τον καπνό...
Γεμίζω τα σωθικά μου με μανία αφού δεν μπορώ να γεμίσω την ψυχή μου...
Και όσο πιο νωχελικά και γαλήνια αισθάνομαι, όσο πιο πολύ ταξιδεύω στο κενό μου...
τόσο πιο πολύ μισώ τον εαυτό μου που δε σπάω τη σιωπή..
Μα.....εάν βρω επιτέλους το κουράγιο να διώξω αυτό το βάρος...
ίσως καταστρέψω και το τελευταίο μικρό κομμάτι της ψυχής μου..
Και είναι αυτές οι σκέψεις,το γιατί που με σκοτώνει..
Το γιατί που δε με άφησε από γκόμενα να γίνω γυναίκα..
Το γιατί που δεν με άφησες να απαντήσω...
Το γιατί.....
Αλλά τί λέω;
Σε ποιον απευθύνομαι;
Δεν υπήρξες και ποτέ για να μου απαντήσεις...
Δεν υπάρχεις για να με σώσεις...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
