| |
| | Συνωμοσία |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Συνωμοτήσανε
δυνάμεις άγνωστες,
για να με φάνε.
Ελπίδες σβήσανε,
που δυσανάγνωστες
γλώσσες μιλάνε.
Και, μα την τύχη μου,
τα τείχη που ’μενα,
θρύψαλα γίναν.
Πέσαν οι τοίχοι μου,
που προηγούμενα,
μέσα με κλείναν.
Το σύρμα κράτησα
χωρίς τα γάντια μου,
μάνα μου, πού ’σαι;
Και μια ακροβάτισσα,
για την κατάντια μου
χαμογελούσε.
Έξω κοιμόμουνα·
να ζήσω μπόρεσα,
στης γης το χώμα.
Τόσο λυπόμουνα,
που σε συγχώρεσα,
και σένα, ακόμα.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
monajia
23-10-2011 @ 21:30 | Το σύρμα κράτησα
χωρίς τα γάντια μου,
μάνα μου, πού ’σαι;
Και μια ακροβάτισσα,
για την κατάντια μου
χαμογελούσε.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ALIROS
23-10-2011 @ 22:16 | ποιηση ::theos.:: | | zanneiotisa
23-10-2011 @ 23:00 | Και, μα την τύχη μου,
τα τείχη που ’μενα,
θρύψαλα γίναν.
Πέσαν οι τοίχοι μου,
που προηγούμενα,
μέσα με κλείναν.
Θεός !!!!!!!!!¡¡¡¡¡¡¡¡¡!!!!!!!! ::theos.:: ::xmas.:: | | ραγισμενοσ καθρεφτης
24-10-2011 @ 08:49 |
Έξω κοιμόμουνα·
να ζήσω μπόρεσα,
στης γης το χώμα.
Τόσο λυπόμουνα,
που σε συγχώρεσα,
και σένα, ακόμα. την καλημερα μου!!!! απαιχτος!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | άγγελος...ή διάβολος?
24-10-2011 @ 16:37 | Έξω κοιμόμουνα·
να ζήσω μπόρεσα,
στης γης το χώμα.
Τόσο λυπόμουνα,
που σε συγχώρεσα,
και σένα, ακόμα.
πολυ ιδιαιτερο.....πολυ δυνατο! ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
