stixoi.info: Ακριβά όνειρα ( Άγγελος Πετρουλάκης

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ακριβά όνειρα ( Άγγελος Πετρουλάκης - Σοφία Σ

Ακριβά όνειρα ( Άγγελος Πετρουλάκης - Σοφία Στρέζου

"Τί πανάκριβα έγιναν τα όνειρα;"
(Άγγελος Πετρουλάκης)
Με αφορμή έναν στίχο η έμπνευση ακολουθεί την πορεία των ακριβών ονείρων...σήμερα
18-10-2011

Ακριβά όνειρα

Σοφία Στρέζου

Κάποτε τ’ αγόραζες φτηνά
μόνο με δυο χούφτες χρώματα
έβαφες καμπαναριά σε κόκκινους τρούλους
και σύννεφα μωβ μ’ αστραπές κίτρινες
κρεμώντας πράσινα παπούτσια ελπίδας
για τις αναρριχήσεις στο άπειρο.

Πότε τα ξόδεψες όλα αυτά ;
Πότε οι μνήμες ξεθώριασαν
μπρος την απόγνωση ;

Τώρα οι νύχτες κόβονται
από κραυγές άναρθρες
και άτακτες φυγές προς το ξημέρωμα
σπρώχνοντας την τελευταία σιγή
σε κείνο που ουρλιάζει
την αυταπάτη του εφησυχασμού,
νομίζοντας πως αν κοιμηθείς
θα ξαναδείς το όνειρο
που εγκαταλελειμμένο πια θρηνεί
την ακρίβεια του.

Οι τελευταίοι κομιστές ονείρων
αυτοσφαγιάστηκαν
για να μη δουν σφαγιασμένα
τ’ ακριβά όνειρά τους.

Άγγελος Πετρουλάκης

Ακόμα και τα όνειρα ακριβαίνουν το χειμώνα.
Δεν είναι μόνο η απόγνωση που θαμπώνει τα τζάμια,
ούτε η παγωνιά που αγκυλώνει τα δάχτυλα,
είναι κι αυτός ο δρόμος που ολοένα ανεβαίνει
στα οροπέδια της απόλυτης μοναξιάς.

Οι νύχτες φορτωμένες ονόματα
αλλάζουν σχήμα και σώμα,
βυθίζονται στη σιωπή και υποχωρούν στο τίποτα
κρατώντας από τα χείλη της ηδονής
μια κάποια υπόσχεση άδηλου μέλλοντος.

Πονώ πια καθώς επιστρέφω στις φλέβες μου
αναζητώντας μυρωδιές και αγγίγματα,
αφηγηματικές ματιών και κραυγές σωμάτων,
πονώ σαν αφουγκράζομαι έστω τη νοσταλγία του έρωτα.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κομμάτια μνήμης βγαλμένα θαρρείς από ιστορίες έρωτα-φαντασίας-ζωής.

sofia strezou 23-10-2011 @ 23:05	http://www.youtube.com/watch?v=5hbbxpkiWJM
monajia 24-10-2011 @ 05:48	Πονώ πια καθώς επιστρέφω στις φλέβες μου αναζητώντας μυρωδιές και αγγίγματα, αφηγηματικές ματιών και κραυγές σωμάτων, πονώ σαν αφουγκράζομαι έστω τη νοσταλγία του έρωτα. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΦΙΑ ..ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ............ ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 24-10-2011 @ 09:25	::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ALIROS 24-10-2011 @ 18:04	Τώρα οι νύχτες κόβονται από κραυγές άναρθρες και άτακτες φυγές προς το ξημέρωμα σπρώχνοντας την τελευταία σιγή σε κείνο που ουρλιάζει την αυταπάτη του εφησυχασμού, νομίζοντας πως αν κοιμηθείς θα ξαναδείς το όνειρο που εγκαταλελειμμένο πια θρηνεί την ακρίβεια του. Οι τελευταίοι κομιστές ονείρων αυτοσφαγιάστηκαν ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο