margokap 24-10-2011 @ 01:38 | ... εξομολόγηση...στον κύριο εαυτό...
... μα είναι κάτι πιο βαθύ που-σε λερώνει- και λίγο πιο βαθιά,απο εκεί, που σε λυτρώνει!
... πολύ ωραία η γραφή σου. | |
monajia 24-10-2011 @ 06:09 | το μόνο που λυπάμαι.. αλλά πραγματικά με λυπάμαι... είναι οτι θα ήθελα να το ξαναζήσω
όλο αυτό το παραμύθι. γιατί παραμύθι ήταν.. κ μάλιστα με δράκους κακιές μάγισσες
και ψηλά πανάσχημα τέρατα που με κατασπάραξαν στο τέλος..
ναι.. θα ήθελα να το ξαναζήσω, έστω για μια στιγμή.. και για αυτό με λυπάμαι.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ραγισμενοσ καθρεφτης 24-10-2011 @ 08:22 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
άγγελος...ή διάβολος? 24-10-2011 @ 08:39 | κι εγω θα ηθελα να το ξαναζησω....και δεν με λυπαμαι καθολου!
λυπαμαι ισως αυτους που δεν μπορεσαν ποτε να ζησουν μεσα σε ενα τετοιο παραμυθι... πολυ ομορφο... ::theos.:: | |
|