| |
Ομίχλη ταξιδεύει μες τα μάτια μου
Ερείπια γκρεμίζονται μπροστά μου
Με φέραν ως εδώ χιλιάδες λάθη μου
Με διώξαν σαν σκυλί απ’ την γειτονιά μου…
Σταγόνες τις βροχής οι αυταπάτες μου
Οι έρωτες βελόνες στην καρδιά μου
Μεθάν οι ενοχές με τις αγάπες μου
Απόσταση κρατάν απ’ την χαρά μου…
Μαζεύτηκαν κουβάρι όλοι οι φόβοι μου
Στα μάτια μου η θάλασσα βουλιάζει
Αστόχησαν ξανά όλοι οι τρόποι μου
Το όνειρο που βλέπω με τρομάζει…
Μετράω το μηδέν σαν αποτέλεσμα
Στο τίποτα που ζω ζωή δεν έχω
Το μόνο μου βαθύτερο συμπέρασμα
Θαρρώ πως είναι αυτό που δεν κατέχω…
Ο φόβος με ξυπνάει τα χαράματα
Γεμίζει τη σιωπή με αγωνία
Τα χρόνια που περάσανε φαντάσματα
Ουρλιάζουνε οι νύχτες στα ηχεία…
Στα όρια της τρέλας οι αλήθειες μου
Με στήσανε ξανά στα έξι μέτρα
Σκεπάσανε το θάρρος οι συνήθειες μου
Τα θέλω μου ποντάρω στη ρουλέτα…
Στο διάολο συμβόλαιο υπέγραψα
Τα χρόνια μου τα βάζω υποθήκη
Οι μνήμες μου αρρώστησαν και πέθαναν
Νοικιάζω το παρόν στην Σαλονίκη…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
