|
monajia 25-10-2011 @ 11:19 | Φεύγεις, ξημέρωσε και στ’ άσπρο μου σεντόνι
μια νύχτα κόκκινη βαμμένη από το ψέμα.
Ποτέ δεν ήρθες, ήμουν κι είμαι πάντα μόνη
παίζει το όνειρο παιχνίδι που πληγώνει
κι είν’ η αλήθεια μου μια λίμνη από αίμα.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ............
::love.:: ::love.:: ::love.:: | | ΚατεριναΘεωνα 25-10-2011 @ 13:18 | κι αν εισαι κι α δεν εισαι του δημαρχου παι.......τα μπερδεψα αυτο
ειναι απο τραγουδι ::laugh.::
Φεύγεις, ξημέρωσε και στ’ άσπρο μου σεντόνι
μια νύχτα κόκκινη βαμμένη απο
και εκει που ολοι περιμενουμε να διαβασουμε τη λεξη αιμα
μας απογειωνεις ποιητικα!!!!!!!!!!!!!!!με το ψεμα
μπραβο !!!!!!!!!! | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 25-10-2011 @ 15:17 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | στίχος 25-10-2011 @ 17:37 |
...καλώς σε βρήκα πάλι Αθανασία...εξαιρετική δημιουργία......!!!!!!!!! | | Lina (A.T.) 26-10-2011 @ 12:30 | Αψεγάδιαστη και εξαιρετική γραφή...
Περιγράφεις με έναν ιδιαίτερο και ενδιαφέρον τρόπο
τα συναισθήματα σου.. Πολύ καλή χρήση του λόγου!!! Μπράβο σου!!! | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|