| |
| | Καθώς φεύγαν οι στιγμές |  | | |
Δάκρυα στάζει ο ουρανός,
στην μικρή μας πόλη
Λόγια αγάπης μου πες,
κι ητανε πικρά
Κι όταν έριχνε η πληγή,
τα δικό της δάκρυ
Τόσος πόνος άδικος,
μέσα στην καρδιά
Έπινες και κάπνιζες
με κοιτούσες λάγνα
Κι είχες μέσα στην καρδιά,
μια θολή ματιά
Καθώς φεύγαν οι στιγμές,
της μικρής ζωής μας
Έφευγες σιγά σιγά,
μ' άφηνες μακριά
Τόσα ψέμματα που είπες,
σαν χαρές, σαν λύπες
Θάνατος ό έρωτας,
πώς να λυτρωθώ
Μ' ένα τίποτα έζησες,
σαν αγέρας ήρθες
Τωρα που θα φύγεις,
πως θα πληγωθώ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
elli
02-11-2005 | Ναι, οι στιγμές μέσα στο χρόνο και που κρύβουν όλα τα αποκορυφώματα !!! | | annaΤi
02-11-2005 | κάτι με χαλάει.... θα το βρώ... | | ilianthos
02-11-2005 | Γενικά ʼλκη πολύ ωραίο,όμως η δεύτερη στροφή σου,χάρμα! | | Aλκης Καμπάνης
02-11-2005 | ʼννα θα περιμένω να μου πείς, έτσι? Ευχαριστώ... | | maraki
02-11-2005 | me thn annaTi:) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
