| |
Μια ιστορία θα σας πω
Για δυο αιώνιους φίλους
Που βρέθηκαν σε μια στιγμή
Κι ήπιαν νερό μ’ αλάτι
Μα η ιστορία έχει να πει
Για σκύλο και για ναύτη
Που από την πρώτη τη φορά
‘μειναν για πάντα φίλοι
Ο σκύλος τον συνόδευε
Τις μέρες στην δουλειά του
Και έπειτα επέστρεφε
Πάλι στο αρχοντικό του
Κι όταν σχολούσε απ’ την δουλειά
Ξανά τον καρτερούσε
Σα’ να μην έφευγε ποτέ
Και τον αναζητούσε
Σαν πήγαινε ο φίλος μας
Να πάει στην δουλειά του
Ο σκύλος τον συνόδευε
Και τον λησμονούσε
Έτσι μια μέρα ξαφνικά
Σαν τον εκαρτερούσε
Ο φίλος μας εχάθηκε
Στον άλλο κόσμο πήγε
Από καρδιά απέθανε
Και τώρα τον ζητούνε
Μα ο σκύλος ψάχνει μοναχά
Στου λιμανιού την πόρτα
Τον φίλο του να έρχεται
Στ’ αρχοντικό να πάνε
Μα αυτός δεν φάνηκε ξανά
Τα χρόνια τώρα πάνε
Μα ο σκύλος έμεινε πιστός
Και ελπίζει σε κάτι ακόμα
Ελπίζει να τον ξαναδεί
Να βγαίνει απ’ τα πλοία
Το γέλιο του να ακουστεί
Μέσα στην φασαρία
Κι έτσι για χρόνια απόμεινε
Ο σκύλος και ζητούσε
Να ξαναρθεί ο φίλος του
που τον επιθυμούσε
τα χρόνια πάνε πέρασαν
κι όλα τώρα γεράσαν
κι ο σκύλος βρήκε ξανά
τον φίλο απ’ τα παλιά
μαζί είναι τώρα ξανά
με θεούς κι αγγέλους
αφού ξανά βρεθήκανε
μαζί τώρα θα ζήσουν
σε παραδείσους μαγικούς
Αιώνια θα ζήσουν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
