stixoi.info: Μοναξιά

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132760 Τραγούδια, 271264 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μοναξιά

...Και λοιπόν, χωριστήκαμε μέσα στη νύχτα.
Εγώ μπήκα στο σώμα της κι αυτή έγινε φεγγάρι.
Από τότε, μια φορά μόνο το μήνα
έρχεται ολόγιομη στην κάμαρά μου,
της δίνω κάτι απ’ την ψυχή μου κι επιστρέφει.

Δεν σ’ αγάπησα- λέει.
Δεν σε κράτησα- κλαίει.

Της δείχνω τα καρφιά στα χέρια μου
και τις πληγές στα δικά της.
Στον καθρέφτη ένας γυάλινος τοίχος σπασμένος.

Σκοτωθήκαμε ένα βράδυ
σε ποιαν απ’ τις δυο μας ανήκε το είδωλο.

Σ’ αγαπάω –της είπα.
Εξαφανίστηκε.
Την περιμένω ολόγιομη τον άλλο μήνα.
Μέχρι τότε μπορεί και να μάθω
να την φωνάζω με το όνομά της.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.

monajia 29-10-2011 @ 11:02	Σ’ αγαπάω –της είπα. Εξαφανίστηκε. Την περιμένω ολόγιομη τον άλλο μήνα. Μέχρι τότε μπορεί και να μάθω να την φωνάζω με το όνομά της. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 29-10-2011 @ 11:34	::theos.:: ::theos.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 29-10-2011 @ 12:51	Ε, εντάξει, τι να πω εδώ? Έχει και αυτά τα στοιχεία που μου αρέσουν...
Ναταλία... 29-10-2011 @ 13:16	Σ’ αγαπάω –της είπα. Εξαφανίστηκε. Την περιμένω ολόγιομη τον άλλο μήνα. Μέχρι τότε μπορεί και να μάθω να την φωνάζω με το όνομά της. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Aνδρέας Lark 29-10-2011 @ 21:37	Η λογοτεχνία και η τέχνη έχουν ως ζητούμενο τον εξαγνισμό του πάθους... http://www.youtube.com/watch?v=xrXH5kbVyY8
μηχανοδηγος 30-10-2011 @ 10:43	::angel.:: ::blush.:: ::rol.::
Nemo 31-10-2011 @ 08:03	Πάρα πολύ ωραίο.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο