| |
Στον ουρανό ψηλά υπήρχε ένας λευκός αετός περνούσε πάνω από το σπίτι μου ολημερίς,
τα αλλά ζώα νοιώθανε δέος γιαυτόν,ήταν κάτι σαν βασιλιάς της γης.
Φορούσε πάντα τα ρούχα τα γιορτινά στα άσπρα ντύνονταν λες και ήταν γαμπρός,
τα άλλα ζώα τον κοιτάζανε με σεβασμό λες και ήταν του κόσμου ο πρωθυπουργός.
Ήταν αγέρωχος όμορφος πολύ τυπάς κάτι σαν James Dean των φτερωτών,
όποια και αν ήθελε έπεφτε με μια ματιά ήταν το όνειρο των θηλυκών.
Μα κάποια μέρα εντελώς ξαφνικά καθώς πετούσε ψηλά στον ουρανό,
μια σφαίρα τον βρήκε σε ένα φτερό από κανένα άσπλαχνο κυνηγό
και από το θρόνο του ψηλά στον ουρανό άξαφνα βρέθηκε κάτω στη γη
και αυτό που έμελλε να του συμβεί ούτε μπορούσε να το φανταστεί.
Κάτι σκουλήκια τον πλησίασαν σιγά σιγά στο πληγωμένο του ανεβήκανε κορμί,
και αυτός ανήμπορος να αντισταθεί κλαίγοντας έκανε μια προσευχή:
Θεέ μου ας είναι να ζήσω ακόμα και σαν τα σκουλήκια να έρπω στο χώμα
και απτό θρόνο μου στον ουρανό όλα τα ζώα να υπηρετώ.
Μα τα σκουλήκια στήσανε τρελό χορό,τη σάρκα του τρώγανε σιγά σιγά,
ένοιωσαν ευχαρίστηση και ηδονή που τρώγανε το σώμα του βασιλιά,
ποιος ξέρει ίσως για κάποια στιγμή,
να νοιώσανε και κείνα πως είναι αετοί.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
