| |
| | Το καντήλι |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
[I]«…ή εκείνους που είναι
για μας χαμένοι σαν τους πεθαμένους».
Κ. Π. Καβάφης[/I]
Τις νύχτες που τριγύρω πέφτουν σκιές
και τρέμει αχνό το φως απ’ το καντήλι,
νυχοπατούν μες στο δωμάτιο οι φίλοι,
οι φίλοι που λησμόνησες στο χτες.
Και σκύβουν να προσευχηθούν σιμά
στης νυφικής σου κλίνης τη γαλήνη,
τα μάτια τους το δάκρυ έχει ξεπλύνει,
κομπάρσοι του βουβού του σινεμά.
Δε σού ζητούν τη ζέση του φιλιού,
ίσως γιατί αμφιβάλλουν κατά βάθος,
αν έχουν σάρκα, οστά ή αν κάνουν λάθος
κι είναι μονάχα σκιές του καντηλιού.
Και πώς θα σ’ αποχωριστούν χωρίς
κανένα νεύμα σου μες στο σκοτάδι,
πως ζεις, να δώσεις έστω ένα σημάδι,
να μη θαρρούν πως πέθανες νωρίς;
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
ραγισμενοσ καθρεφτης
01-11-2011 @ 11:54 |
Και πώς θα σ’ αποχωριστούν χωρίς
κανένα νεύμα σου μες στο σκοτάδι,
πως ζεις, να δώσεις έστω ένα σημάδι,
να μη θαρρούν πως πέθανες νωρίς; την καλημερα μου και καλο μηνα! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | Γιάννης Ποταμιάνος
01-11-2011 @ 12:48 | Τις νύχτες που τριγύρω πέφτουν σκιές
και τρέμει αχνό το φως απ’ το καντήλι,
νυχοπατούν μες στο δωμάτιο οι φίλοι,
οι φίλοι που λησμόνησες στο χτες.
Νοσταλγία και ομορφιά
Καλό μήνα Παναγιώτη.
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | ptoumassis
01-11-2011 @ 13:59 | Καλό μήνα παιδιά! Το ποιηματάκι αυτό το έγραψα το 1988. Τότε κάποιοι ίσως δεν θα είχατε γεννηθεί, ε; Βέβαια, διαχρονικά το έχω δουλέψει και βρίσκεται τώρα σ' αυτή τη μορφή. Μιλάει για κάποια Ελένη... Ή μάλλον για την Ελένη μου... Δεν την ηύρα πια ξανά...
Παναγιώτης Τουμάσης | | zanneiotisa
01-11-2011 @ 16:29 | Δε σού ζητούν τη ζέση του φιλιού,
ίσως γιατί αμφιβάλλουν κατά βάθος,
αν έχουν σάρκα, οστά ή αν κάνουν λάθος
κι είναι μονάχα σκιές του καντηλιού.
Και πώς θα σ’ αποχωριστούν χωρίς
κανένα νεύμα σου μες στο σκοτάδι,
πως ζεις, να δώσεις έστω ένα σημάδι,
να μη θαρρούν πως πέθανες νωρίς;
Καλό μήνα και για να διάρκισε τόσα χρόνια για να φτάσει στο σήμερα φαντάζομαι πως θα έχει πέσει σκληρή δουλεια ::wink.:: και ιδιαίτερα για την αγάπη !!!!! ::love.:: | | ptoumassis
01-11-2011 @ 16:58 | Για μερικά ποιήματα, όπως αυτό, πράγματι έχει πέσει σκληρή δουλειά. Άλλα όμως, γίνονται χωρίς πολλή δουλειά, απλά με τον πόνο και την ψυχή. Όταν είναι δυνατά τα συναισθήματα, η πείρα σε σώζει...
Παναγιώτης Τουμάσης | | **Ηώς**
01-11-2011 @ 17:02 | Όταν είναι δυνατά τα συναισθήματα, η πείρα σε σώζει...
......αυτή η κουβέντα σου μεγάλη...
Παναγιώτη!!!!!!καλό σου μήνα να είσαι καλά! | | monajia
01-11-2011 @ 17:34 | Τις νύχτες που τριγύρω πέφτουν σκιές
και τρέμει αχνό το φως απ’ το καντήλι,
νυχοπατούν μες στο δωμάτιο οι φίλοι,
οι φίλοι που λησμόνησες στο χτες.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΜΙΧΑΛΗΣ 63
01-11-2011 @ 19:17 | Και πώς θα σ’ αποχωριστούν χωρίς
κανένα νεύμα σου μες στο σκοτάδι,
πως ζεις, να δώσεις έστω ένα σημάδι,
να μη θαρρούν πως πέθανες νωρίς;
Τα σέβη μου. | | άγγελος...ή διάβολος?
02-11-2011 @ 12:16 | Και πώς θα σ’ αποχωριστούν χωρίς
κανένα νεύμα σου μες στο σκοτάδι,
πως ζεις, να δώσεις έστω ένα σημάδι,
να μη θαρρούν πως πέθανες νωρίς;
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
