| |
Κράτησα φωτιά στα χέρια μα δεν κάηκα
Βούτηξα στο νερό και η θάλασσα τραβήχτηκε
Πουλιά σκέπασαν τον ήλιο τόσο που δεν ήξερες πια αν ξημέρωνε ή νύχτωνε
Και το μάρμαρο έγινε πηλός σε ατάλαντα χέρια
Ο τόπος μετρήθηκε και βρέθηκε μικρός
Και ο άνεμος στενόχωρος στάζει απ' τα φύλλα
Μόνη μνήμη, το χώμα
Μόνο φως, των άστρων το βλέμμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
