| |
Απογοητεύομαι και τρελαίνομαι
με το μυαλό μου το θολό
νιώθω εξάρτηση κι από αγανάκτηση
το ρίχνω πάλι στο ποτό
Μου φταίνε οι άλλοι κι όμως η ζάλη
με κάνει να καλοσκεφτώ
πως είναι λίγα, τα χρόνια ίδια
κι όλους τους φίλους μου αδικώ
Τα λάθη μου όλα σ'ένα ποτήρι
σ'ένα μπουκάλι αδειανό
ένα τασάκι γεμάτο αποτσίγαρα
και στην καρδιά μου έναν καημό
Μα θα ξυπνήσω, νιώθω πως φτάνει
η ηρεμία μετά το θυμό
θα μπεις σαν φως κάποιας ανάστασης
θα διώξεις πάλι της μοναξιάς μου το σπαραγμό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
