| |
Ξημερώματα πάλι στους δρόμους βγαίνω
για μια ακόμη φορά βαριανασαίνω
το περπάτημά μου τόσο βαρύ
και τόσο άδεια η ψυχή
Μόνη μου παρέα η σκιά μου
αφού δεν είσαι εσύ κοντά μου
έξω τα φώτα αρχίζουν και σβήνουν
και οι σκιές μόνη μ' αφήνουν
Μα δε φοβάμαι ούτε λυπάμαι
άλλωστε ξέρω πως μόνη μου θα' μαι
απο εκείνη τη νύχτα που μ' έχεις αφήσει
έως τώρα το' χω συνηθίσει
Άδεια η πόλη άδειοι κι οι δρόμοι
κι εγώ αναρωτιέμαι που πήγανε όλοι
καθένας για τον εαυτό του κανένας για' μενα
και εγώ τα έδωσα όλα για' σενα..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
