| Βρομούσε η λύπη
όταν με μυρίστηκες
όπως το φόβο, τα σκυλιά
και με δάγκωσες άγρια
μα και τόσο ανεπαίσθητα τρυφερά
που εγώ το ανεπαίσθητο κράτησα
κι έγλειφα το αίμα
μα όσο ξέραινε ο ήλιος την πληγή
ολοένα στα παζάρια έψαχνα
πιο δραστικό αποσμητικό
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|