| Το δωμάτιο απρόσιτο,κοινό
μια πόρτα το σφραγίζει
κι ένα παράθυρο με θέα στο σταθμό
τα φώτα από κάτω παιχνιδίζουν
στους περαστικούς...
Τόσοι πέρασαν μα τίποτα απ'αυτούς
δεν έμεινε να τους θυμίζει
έφυγαν βιαστικά,σαν ασήμαντοι
σαν να μην ήρθαν ποτέ...
Το κρύο πάγωσε τις μνήμες
η ρουτίνα έσβησε τα όνειρα
ο θόρυβος σκέπασε τις φωνές
που φύσηξαν σαν άνεμος μέσα στο δωμάτιο...
Οι ερινύες της σιωπής εκεί σιμά
τιμωρούν τους παραβάτες
ακόμα κι οι σκέψεις αστρική σκόνη
τίποτα πια δεν θα μείνει,θα έλθουν και θα παρέλθουν...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|