| |
Και τί δεν θά 'δινα για λίγο να γινόσουν
Εκείνο που ακόμη δεν αντέχω
Στις τύψεις μου σαν κλέφτης να δινόσουν
Κι εγώ να προσποιούμαι πως ξεφεύγω...
Σαν δέσμιος φυγάς σου υπομένω
Ετούτο το μαρτύριο σκυφτή
Πονούν οι αλυσίδες σου.. μα φεύγω
Εσύ με φιλοξένησες γυμνή...
Αλήτισσα ο κόσμος με φωνάζει
Και πρόστυχο της σκέψης σου παιδί
Δεν βρέθηκε κανείς να με τρομάζει
Κι αυτή μου η σιωπή τους τυραννεί...
Μα έλα να σπιλώσουμε τα λάθη
Κι εμπρός τους να χορέψουμε γυμνοί
Αγάπη μου.. κανείς τους δεν θα μάθει
Αλήθειες τους διδάσκουν.. οι θεοί...
4-5/11/2005
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
