monajia
10-11-2011 @ 16:52 | Τα σπίτια που έμεινα,
οι ρίζες που άφησα,
τα δέντρα που μεγάλωσαν
και η νύχτα που διαλέγει
το πρόχειρο κατάλυμα
του δρόμου,
όταν θέλει να ξεφύγει
από το φεγγάρι της.
Για να ακονίσει ξανά,
καλά,
το τσεκούρι...
ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ο Γέροντας
10-11-2011 @ 16:54 | καλησπέρα Βασίλη !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: | |
ραγισμενοσ καθρεφτης
10-11-2011 @ 16:59 | την καλησπερα και την αγαπη μου! Βασιλη! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
10-11-2011 @ 17:31 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
margokap
10-11-2011 @ 18:42 | Βασίλη Μ. εξαιρετικό το νόημα. . . και ''τσεκουράτο'' . . . που για ακόμη μια φορά εσύ- μας ''λες'' . . . μεσα απο την ιδιαίτερη και μοναδική σου γραφή . . . ! ! ! | |
καζανάκι
10-11-2011 @ 18:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αμάλθεια
10-11-2011 @ 20:58 | Και κοφτερο ετσι τοχει σετοιμοτητα..απλα αλλα δυναμικα οπως το ποιημα σου Βασιλη ::yes.:: | |
 |
