| |
μου λες πως περνας, πως εισαι κομματια
ιδια τα λογια θα πεις, μα ξεχνας την σιωπη
μπορει να κρατας ενα αδειο μπουκαλι
στα χειλη ποτο δεν αγγιζεις να πιουν
εχεις βγαλει φτερα δεν μπορεις να πεταξεις
σε ρωταω που πας, προσπερνας δεν θα πεις
αφηνεις φωνη λες πως θες να ξεχασεις
σε αγνωστους τοπους να σε βρει η αυγη
ενα φιλι φτερα σου δινει που να σε βρω
και ενα χαδι εχει λογια που δεν μπορω να σου πω
μια αγκαλια που δεν σε κρατησε θα βρω
να στην χαρισω να την εχεις
μια χαραμαδα σαν φυλαχτο
να λες πως περασες
και δεν ξεπερασες
ολα τα βραδια να σε κρατουν οπως κι εγω
ξανα η σιωπη σου μιλα δεν θα ακουσεις
περνας στα κλεφτα για να δεις μην σε δουν
δεν εχεις ξεφυγει μα ολα εχουν αλλαξει
και καθε σου βραδυ αγκαλια σε κρατουν
αντεχεις πολλα δεν μπορεις να ξεχασεις
εκεινο το βραδυ το φιλι που θα ρθει
το καθε σου βλεμμα σε περνα στο σκοταδι
μα η προσμονη σε κρατα ζωντανη
too dimitris aspiotis
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
