| |
Ο γάιδαρος του Παντελή ζει κάπου χρόνια χίλια
ήρθε από χώρα μακρινή
και τόπο μαγικό
αντί σανό τον ταΐζε με κόκκινα σταφύλια
και αντί νερό του έδινε
να πιει κρασί λευκό
Πάντα μαζί τον έπαιρνε βόλτα στο καφενείο
εκεί που μαζευόμασταν
και πίναμε ρακί
όταν σκυλοβαριόμασταν μας έλεγε ιστορίες
και εμείς τότε του δείχναμε
δέουσα προσοχή
Πολλές φορές ταξίδευε διακόσια χρόνια πίσω
τότε που ήταν στη δούλεψη
του γέρου του Μοριά
κουβάλαγε αγόγγυστα βόλια και καριοφίλια
μπαρούτι και όλων των ειδών
τα πυρομαχικά
Σήκωνε το κεφάλι του γεμάτος περηφάνια
που ένοιωθε συμμέτοχος
σε κείνες τις στιγμές
οι Έλληνες μας έλεγε τότε χαμογελούσαν
και ας γέμιζαν οι σάρκες τους
με αγιάτρευτες πληγές
Άλλες φορές ταξίδευε στα χρόνια του σαράντα
φτώχια παντού και θάνατος
πείνα και κατοχή
και τότε όμως οι Έλληνες δε χάναν το κουράγιο
τις κακουχίες πάλευαν
αδέρφια όλοι μαζί
Αυτά που βλέπουν σήμερα τα δόλια μου τα μάτια
τόσα χρόνια περάσανε
πρώτη φορά τα ζω
τα όνειρα του Έλληνα γινήκανε κομμάτια
και βλέπουνε το μέλλον τους
μαύρο και ζοφερό
Σβήσανε τα χαμόγελα χάθηκε η ελπίδα
σαν μια κατάρα να έπεσε
πάνω στη χώρα αυτή
ένας πανούργος ουρανός κρύβει την ηλιαχτίδα
και ο ήλιος άχρωμος χλωμός
έχει παραδοθεί
Πολλές φορές αισθάνομαι αν και ήρθα από άλλη χώρα
αυτό που νοιώθω μέσα μου
σε σας θα σας το πω
πως πιο πολύ από Έλληνες έχω εγώ αγάπη
και το θεό ευχαριστώ
που ζω στον τόπο αυτό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
