| |
| | Σεις |  | | | Ποίημα που περιμένει τον τραγουδοποιό του | | |
Σεις – η γλυκιά μορφή σας!
Πώς σας φωνάζουνε;
Με θέλγουν οι οφθαλμοί σας,
που μ’ άστρα μοιάζουνε.
Καθείς, μικρός, μεγάλος,
θα ’στεργε να ’χει το,
τ’ αστείρευτό σας κάλλος,
τ’ ακαταμάχητο.
Να με καταδεχτείτε,
δεν τ’ ονειρεύτηκα
κι όλα ’δώ πάνω – δείτε! –
φαντάζουν ψεύτικα.
Χρυσό ’ναι το φεγγάρι,
τούτης της θάλασσας,
σαν το μαργαριτάρι,
μέσα στη σάλα σας.
Παρακαλώ σας, μόνο
– φιλώ το χέρι σας! –
πέσ’ τε μου, γιατί κρυώνω,
εγώ στα μέρη σας;
Κι ενώ πολύ ψηλά ’ναι,
το θάμβος διάπυρο,
φιγούρες μού μιλάνε,
σαν βρέφος άπειρο.
Μ’ αυλούς με ταχταρίζουν,
στα πανηγύρια τους,
με χάδια με κοιμίζουν,
στα κοιμητήρια τους.
Σεις – η γλυκιά μορφή σας!
Ποιο φέρετε όνομα;
Τιάρα στην κεφαλή σας,
που φέγγει αυτόνομα.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
monajia
18-11-2011 @ 16:25 | Χρυσό ’ναι το φεγγάρι,
της μωβ σας θάλασσας,
σαν το μαργαριτάρι,
μέσα στη σάλα σας.
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Υπερευαισθητηρας
19-11-2011 @ 10:46 | Χαίρε ποιητή! | | Ναταλία...
19-11-2011 @ 13:57 | Polu oraio ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | Aνδρέας Lark
19-11-2011 @ 19:18 | 'Ψιλή' ειρωνεία...
ένα μικρό διαμαντάκι...!!!
(η αμφισβήτηση αυτού του είδους δεν με καλύπτει πνευματικά όμως, και 'δω είναι η δεξιοτεχνία σου, με 'κρατάει' να την αφουγκράζομαι-ο λόγος μαγεύει...έχεις την ποιότητα του αναχωρητή) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
