| |
και να που παλι ξεκινησε η αγραφη κασετα
νεος θαμπος ουρανος θα'ναι και παλι το τοπιο
υγρα τζαμια απο τη χθεσινη βροχη,
ο βαθυς υπνος που μου δημιουργει ζαλαδα και ασυναρτησια
μισογεματα λεωφορεια, αμιλητοι επιβατες
ομορφες γυναικες που κοιτανε αφηριμενες την κινηση στον δρομο
κι'ολα οσα μας κανουνε να μελαγχολουμε
εγω στο ειχα πει εξαρχης
να κριβεις τα συναισθηματα σου.
να εισαι δυνατος να παψει το παιδι μεσα σου
υπαρχουν ωρες σαν κι'αυτες,για κατι τετοια
ο κοσμος εξω εχει αλλαξει βλεμμα πια
δε συγχωρει,δε υπολογιζει
μη δινεις τροφη
μην αφηνεις να σε τρωνε
μετα φευγουμε παντα για εναν καφε
ανανεωνουμε τα ονειρα μας παρεα
για να εχουμε να κοιμομαστε τα βραδια
μη μου πεις πως δε το περιμενες!
ηξερες πως θα φταναμε εδω
το ειδες να ερχεται
γυρισες την πλατη παρολ'αυτα
αφεθηκες στους πρωινους καφεδες
στους ξεθωριασμενους οριζοντες
και στην αυτοκαταστροφη
τωρα ζητας ελεος,
ο κοσμος δε νοιαζεται
οταν το εδαφος αρχισε να πεφτει
εσυ...ηθελες λιγο ακομα
στο τελος παλι καποιο τερτυπι θα βρεις
για να δικαιολογισεις μια ακομα σπαταλημενη μερα.
με μια αγραφη κασετα να περιμενει το επομενο πρωϊ,
να την χαραξεις πανομοιοτυπα
το να πεφτεις στις ιδιες γνοριμες λακκουβες,
ειναι το πιο αργο,το πιο ομορφο ειδος αυτοκτωνιας...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
