| |
Βαριά κατάρα σε ορίζει απο παιδί
με μιας μάγισσας τα ξόρκια σε κοιμίζει
στο ιδιο τρένο επιβάτης μια ζωή
απ' το μηδεν σε ξεκινά και εκει γυρίζει
Βλέπεις στα όνειρα ονόματα αριθμούς
σε μια πόλη που ορφάνεψε απο αγάπη
πως να γυρέψεις σε αγιάτρευτους καιρούς
μια ελπίδα που πεθαίνει στο κρεβάτι
Τρέχεις στα μέρη που μεγάλωσες μικρός
ίσως να κρύβεται η αλήθεια σου εκει πέρα
ίσως να υπάρχει στο σκοτάδι λίγο φως
και ξαναδείς τα ίδια μάτια κάποια μέρα
Γύρω σου μοιάζει σαν τάφος η σιωπή
τώρα φωτιά και μοναξιά έγιναν ένα
όπως τα βράδια που περάσαμε μαζί
ομως να ξέρεις πως δεν ξέχασα κανένα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
