stixoi.info: πόσα χρωστώ;

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	135260 Τραγούδια, 273541 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

πόσα χρωστώ;

Πόσα χρωστώ του έρωτα και πόσα του θανάτου;
Δώσε στον ένα τη καρδιά και τ' άλλου λόγο παρ' του.

Όταν ο μεν σε ξενύχτα ο δεύτερος ζηλεύει.
Μα σαν ο πρώτος σε ξεχνά, έρχεται και σε κλέβει.

Πόσα στον ήλιο έταξα και πόσα στο φεγγάρι;
Να γεννηθούν αντίζηλοι το φως σου ποιός θα πάρει.

Το έρεβος ξορκίζουνε τραγούδι σαν σου λέω.
Κι όλο γυρνούν στον ουρανό και με θωρρούν που κλαίω.

Κι αφού η γη δε με χωρά κι η θάλασσα με πνίγει,
γιατί είν΄ο κόσμος άπειρος και πάντα νιώθω λίγη;

Ο ουρανός ξημέρωσε μα δεν αρχίζει η μέρα.
Φωτιά κάθε ανάσα μου, φλογίζει τον αέρα.

Τι ξόδεψα σε όνειρα και τι μου 'κλεψε ο φόβος;
Απ' όσα αξίζει αυτή η σιωπή μισά αξίζει ο λόγος.

Γι' αυτό κι ενώ σε κοίταζα ποτέ δε σου 'πα λέξη.
Αφήνοντας το βλέμμα μου κάθε πληγή να θρέψει.

Μα πριν με γιάνει η ομορφιά και με μερέψει χάδι,
μ' αγγάλιασε της θύμησης τ' αχάραγο σκοτάδι.

Πόσα λοιπόν χρωστάω του, πέρα απ' τα λογικά μου;
Να τα κεντήσω με καημό βγαλμένο απ' τη καρδιά μου.

Πάρτα και φύγε έρωτα και δώθε μη ξανάρθεις.
Κι όσο για σε θα τραγουδώ τόσο και συ θα υπάρχεις.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

ALIROS 23-11-2011 @ 20:14	Γι' αυτό κι ενώ σε κοίταζα ποτέ δε σου 'πα λέξη. Αφήνοντας το βλέμμα μου κάθε πληγή να θρέψει. Μα πριν με γιάνει η ομορφιά και με μερέψει χάδι, μ' αγγάλιασε της θύμησης τ' αχάραγο σκοτάδι. ::angel.:: ::love.::
ALIROS 23-11-2011 @ 20:14	Πάρτα και φύγε έρωτα και δώθε μη ξανάρθεις. Κι όσο για σε θα τραγουδώ τόσο και συ θα υπάρχεις. ::love.::
monajia 23-11-2011 @ 20:21	Πόσα στον ήλιο έταξα και πόσα στο φεγγάρι; ::hug.:: Να γεννηθούν αντίζηλοι το φως σου ποιός θα πάρει. ::love.:: ΥΠΕΡΟΧΟ......................... ::kiss.::
Pavlos Melas 23-11-2011 @ 22:53	Κι αφού η γη δε με χωρά κι η θάλασσα με πνίγει, γιατί είν΄ο κόσμος άπειρος και πάντα νιώθω λίγη; Ο ουρανός ξημέρωσε μα δεν αρχίζει η μέρα. Φωτιά κάθε ανάσα μου, φλογίζει τον αέρα. Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!! καλό βράδυ
ΝΙΚΟΣ P 23-11-2011 @ 23:47	Πολύ ιδιαίτερο και ωραίο!!!! ::up.::
Tessi 20-06-2012 @ 16:30	::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο