| |
| | Σου κράτησα |  | | |
Σου κράτησα μια θέση στο σινεμά, δίπλα μου
Να δούμε τη ζωή μας να περνάει μπρος στα μάτια μας
Σαν ταινία, φαρσοκωμωδία – με ηθοποιούς άγνωστους, χωρίς χαρακτηριστικά, μονάχα γραμμές, περιγράμματα, ανδρείκελα.
Η πρώτη μας σκηνή θα ‘ναι η χαρά και η ομορφιά της ύπαρξης, δυο πρόσωπα αθώα, χωρίς φωνή και πείσμα.
Και μετά, σαν κουβάρι, θα λύνεται η ζωή, σαν ποτάμι θα ξεχύνεται, ανεμπόδιστα. Μια σειρά από σκηνές με δάκρυα, ψεύτικα και αληθινά, με τοπία με πλαστικά δέντρα και επιγραφές με νέον φως – όμορφα φώτα, όμορφοι άνθρωποι, θέαμα, φωνές χωρίς ηχώ.
Έτσι κάπως θα ‘ναι η ζωή μας, έρμαιο στα λάγνα μάτια μας, στη φθηνή μας υπόσταση.
Σου κράτησα μια θέση, και σου πα: μη το ξεχάσεις, μη μ’ αφήσεις
Να υποφέρω μόνη.
Μα εσύ το ξέχασες.
Δεν ήρθες ποτέ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
KTiNoS
24-11-2011 @ 22:34 | ::wink.:: | | monajia
25-11-2011 @ 06:46 | ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ............... ::hug.:: | | ΑΝΑΜΠΕΛ
12-04-2012 @ 23:31 | ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΓΡΑΦΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::rock.:: ::rock.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
