| |
ΝΑ' ΧΑ ΨΥΧΗ ΑΝΑΙΣΘΗΤΗ
Να' χα ψυχή αναίσθητη
και μια καρδιά από πέτρα
άλλο πια δεν αντέχω
τέτοιο σεβντά να έχω
να με πονάς αβέρτα.
Τόσες θυσίες έκανα
για τη δική σου αγκάλη
ξενύχταγα και έκλαιγα
επάνω στο κρεβάτι.
Έλεγα θα την βαρεθεί
γρήγορα θα την βγάλει
όμως μέσα μου έκλαιγα
γιατί να έχεις άλλη.
Να' χα ψυχή αναίσθητη
να σε αποκληρώσω
να πάψω να απορώ
αν θα γυρίσεις εδώ
να μην σε θέλω τόσο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
