|
| Όνειρα |  | | Αθήνα, 10/1985 | | Όνειρα που γίνανε καπνός,
νύχτωσε και θάμπωσε ο ουρανός,
όνειρα στη θύμηση του χτες,
πόρτες στην πορεία μας κλειστές.
Άραγε τι φταίει στη ζωή
κι ότι ονειρεύεσαι δε ζει,
όλα μοιάζουν τόσο αληθινά
κι όμως δεν υπάρχουν πουθενά.
Όνειρα, λουλούδια, ζωγραφιές,
μνήμες αναπόλησες παλιές,
μες στην ερημιά του δειλινού,
άστρα σκορπισμένα τ' ουρανού.
Κείνα που ζητάς απ' τη ζωή,
αν δεν προσπαθήσεις, δεν αρκεί
κι όνειρα θα μείνουν και καπνός,
όταν ξεπροβάλλει ο αυγερινός.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
| | |
|
monajia 02-12-2011 @ 19:38 | Άραγε τι φταίει στη ζωή
κι ότι ονειρεύεσαι δε ζει,
όλα μοιάζουν τόσο αληθινά
κι όμως δεν υπάρχουν πουθενά.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | TATOO32 02-12-2011 @ 21:27 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ALIROS 02-12-2011 @ 22:56 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | argyrisk 02-12-2011 @ 23:07 | Αθήνα, 10/1985
Προφητικό!!!!
Μπορεί να το είχες γράψει και σήμερα Γιώργο, ίσως ακόμα πιο σκληρό.
Την καλησπέρα μου και ......δεν πειράζει που η στιχοπαρέα, κρίνει επιλεκτικά τις περισσότερες φορές. Το δίνεις παίρνεις, κανόνας έχει γίνει στη ζωή, δυστυχώς!!!!!!!!!!
| | roocky~! 03-12-2011 @ 00:06 | Πολυ ομορφο! | | smaragdenia 03-12-2011 @ 18:16 | Άραγε τι φταίει στη ζωή
κι ότι ονειρεύεσαι δε ζει,
όλα μοιάζουν τόσο αληθινά
κι όμως δεν υπάρχουν πουθενά
ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΗΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΩΡΓΟ...............
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΟΥ.................... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|