| |
Πετρωσαν πια οι μερες της προσμονης
στο ξεροβορι εμεινα καθηλωμενος
βουλιαζω τωρα στα βαθη της σιωπης
φανερα κατακοπος και ματωμενος
Τι κι αν ακουω ακομα τη φωνη σου
στην ξαγρυπνια μου στεκεσαι και φορας θολος
ονειορ πρωινο η περηφανη μορφη σου
που ολο ζυγωνει την ξεγραφει ο καιρος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
