| |
Ισουν μονο τεσσερα οταν σου ζωγραφισα μια καρδια
Και απ το πλαι διεκρηνα το χαμογελο σου
Κιας με θαμπωνε ο ηλιος
Σε εκρυψα μεσα μου στης ψυχης μου τα βαθια
Μα τωρα μεγαλωσες
Ενα ασχημοπαπο που εγινε κυκνος
Μα τωρα μεγαλωσες και εγινες κυκνος
Εδωσες χρωμα στον κοσμο μου
Το γκριζο ξεβαψες της ψυχης μου
Μετα τη βροχη ενας ανεμος
Ουρανιο τοξο στην αυλη μου
Σαγκαλιαζα κι ενιωθα να χανωμαι
Τα χερια σου γυρω μου φωτια
Δεν ενιωθα ποια ναμε μονος μου
Ελαμπαν ολα γυρω απ τα μαυρα σου μαλλια
Ισουν μονο τεσσερα οταν σε σηκωνα ψηλα
Ηξερα πως θα ημουνα ο φυλακας αγγελος σου
Κιας με θαμπωνε ο ηλιος
Σε εκρυψα μεσα μου στης ψυχης μου τα βαθια
Μα τωρα μεγαλωσες
Ενα ασχημοπαπο που εγινε κυκνος
Μα τωρα μεγαλωσες και εγινες κυκνος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
